жекелеген ак.ындар шырармашылыеына шолу

КЛЗАК ЭДЕБИЕТШЩ ТАРИХЫ: XX РАСЫРДЫЦ БАС КЕЗГ (1900- 1917) 344‘Тазиз басым кутала алмай жаладан” деп басталатын “Мун”атты eKiHiui еленде 6ip кезде 6eTi кайтпай касарып турран кептщжауы ещц акыннын “жагасынан алып жармаскан” жеке ез жауыболып суреттеледк Соран назаланган лирикалык кейткер “жанынаауыр тас баткандай журеп жаншылып, бойьш билеген ашу-ызасытамыр-тамырын куалап, кернеген кекке айналады. BipaK озбырлыккулп устем болып, дегеш журт турранда, эдшет жокшысынын езшкузрын талаган сункардай сезшбеске лажы жок.Журеп “халкым” деп сорып, сонын бакыты жолында жанынжалдап, басын байлап журген кайсар ерд1 торьпстьфатын осысиякты ашык курестщ шамадан тас киындыктары мен каушкатерлер16ip болса, онын кешлш жасытып, жхгерш кум кылатынтары 6ip Kaciperi бар. Ол —жанаш “ел1м-ел1м!” деп шарк урыпжурген акынга букара тарапынан керсетшген самаркаулык пененжарлык. Сотан кынжылып, камыгатын кезде pi жогарыдакарастырылган елендерде сез арасында келпршл кеткен: “Кепкулага мактаменен тарулы” (“Кажыран кешл”), “Б р не гажап,журт керен боп калган ба” (“Мун”) деген сиякты ренш сездерден6ip байкалган-ды.Ал еши сол самаркаулыкгын аяры iniia наразыл ык пен жымыскыжаулыкка айналса ше? Акын езшщ ен улкен шарасыздыгын осыжерде мойындайды, амалынын эбден курыгандырына кол койыпналиды.Акыннын онашалыкта кецш жабыркап отырып (абактыдаетюзген кеп кундершщ 6 ip i болу керек — ред.), ойга кеткеншаганда, езше таныс ем1рдщ эр турл1 KepiHicTepiH кезге елестетш,эр Typni жардайда ездершше кун кешл журген адамдарды, олардын6ipi Kynin, 6ipi жыл ап журген керегар халдерш ой жузвде Kepinотырып, солардын арасындагы езшщ куйш “Киял” атты елещндеол былай суреттейш:Мен-дагы жылаг аннын 6ipi екенмш,Кайгырып соларды ойлап жур екенмш.Аямай каны 6ipre кастык кылып,Шыга алмай 6ip туйыкта тур екенмш.Суйккен, сез берккен замандастан,Кдншасы хал бшскен, амандаскан,Сырт берген, кол сиггеген, Ke6i умыгкан,Мен MiciciH буларды ойлап киял баскан25.25 Сонда, 94-6.