Handelingen van het Europees Parlement - Europa

06-07-2010
NL
Handelingen van het Europees Parlement
prestaties van Fernando Torres tijdens dit toernooi: er werd veel van hem verwacht, maar
hij heeft tot nu toe tamelijk teleurstellend gespeeld. Ik hoop eerlijk gezegd dat dit morgen
zo blijft, dat we niet nog een keer moeten meemaken wat er in 2008 is gebeurd.
Het programma van het Spaanse voorzitterschap voor het economisch beleid was werkelijk
zeer ambitieus: EU 2020, strengere voorschriften inzake kapitaaltoereikendheid voor de
banken, regulering van de hedgefondsen, de hervorming van het financieel toezicht in
Europa. Dat was zonder meer de juiste aanpak van deze crisis.
Namens mijn fractie moet ik echter zeggen dat het resultaat ons teleurgesteld heeft, en ik
bedoel niet zozeer het resultaat van het voorzitterschap van de Raad, maar het resultaat
van de lidstaten. We weten allemaal dat José Manuel Barroso bijzonder diplomatiek is.
Wanneer hij zegt dat er weliswaar vooruitgang geboekt is, maar dat er geen doorbraak tot
stand is gekomen, dan is dat voor zijn doen klare taal.
Het is juist dat er afspraken zijn gemaakt over de voorschriften inzake de
kapitaaltoereikendheid, maar dat is niet gelukt bij de regulering van de hedgefondsen. De
onderhandelingen daarover zijn vastgelopen omdat de leden van de Raad het niet eens
konden worden over een gemeenschappelijk standpunt, maar ook dit dossier moet worden
aangepakt. Ook in verband met het financieel toezicht bestaan er problemen in de Raad.
Denken de lidstaten nu echt dat het toezicht op een gemeenschappelijke markt voor
financiële diensten maar beter op nationaal niveau plaats kan vinden? Uit de crisis is
gebleken dat deze aanpak schipbreuk heeft geleden. De Raad mag zich niet verzetten tegen
een efficiënt Europees financieel toezicht. De belastingbetaler kan en wil het bankenstelsel
niet nogmaals redden.
Bij de Europa 2020-strategie ziet het er niet echt anders uit. De Raad doet alsof het
mislukken van de Lissabonstrategie niet te wijten is aan het feit dat de concepten niet
deugden, maar dat is toch de realiteit? De open coördinatiemethode heeft gefaald. Ook in
dit verband moeten we de samenwerking op het Europese niveau versterken. Onze strategie
voor werkgelegenheid en groei moet gebaseerd zijn op de communautaire methode, maar
bij deze nieuwe strategie is dat onvoldoende het geval. Dat was niet wat wij als Parlement
hadden geëist.
Wanneer wij in Europa niet willen aanvaarden dat onze welvaart daalt, moeten we onze
concurrentiepositie verbeteren. Dat betekent dat we een efficiënte en adequate groeistrategie
moeten volgen. Dat betekent dat we de financiële markten moeten reguleren en op een
nieuwe grondslag moeten plaatsen, om weer sterker de nadruk te leggen op het financieren
van de reële economie. Dat betekent dat we een doelmatig beleid moeten voeren om
crisissituaties te verhinderen, dat we de crises moeten kunnen bestrijden door een Europees
financieel toezicht dat die naam verdient, en dat we een Europees monetair fonds nodig
hebben.
Dat betekent echter ook dat de regeringen van de lidstaten hun begroting eindelijk op orde
moeten brengen, en dat we ons Europees economisch beleid beter moeten coördineren.
Dat moet een race to the top zijn en geen race to the bottom, we willen in meer lidstaten een
beter concurrentievermogen.
In het buitenlands beleid hadden we ongetwijfeld heel wat meer kunnen bereiken wanneer
Spanje Kosovo had erkend. Dat is niet gebeurd, en dat heeft de rol van de Raad in dit verband
van het begin af aan verzwakt. De Top VS-EU en de vergadering van de Unie voor het
Middellandse Zeegebied zijn afgezegd.
11