Handelingen van het Europees Parlement - Europa

06-07-2010
NL
Handelingen van het Europees Parlement
Klaus-Heiner Lehne, rapporteur voor advies van de Commissie juridische zaken. − (DE)
Mevrouw de Voorzitter, dames en heren, wij hebben weliswaar een interne markt maar
we hebben een versnipperd toezicht. Het ligt voor de hand dat dit niet werkt. Wij hebben
sterke centrale Europese structuren nodig die gebruik maken van de expertise en de
diepgaande kennis van de organen van de lidstaten maar in geval van nood ook bevoegd
zijn om op te treden. De burgers verwachten alleen al vanwege de enorme belastingdruk
waarmee zij als gevolg van deze crisis worden geconfronteerd, dat dit Parlement onverwijld
een snelle, verstandige beslissing hierover neemt. Het interesseert de burgers nauwelijks
indien op nationaal niveau machtspelletjes worden gespeeld over de onbenullige vraag
wie wat beslist. Wat de burgers willen, is dat er doelmatige beslissingen worden genomen
om de problemen op te lossen.
Indien in een noodgeval maatregelen vereist zijn, dan moeten deze objectief gezien centraal
op Europees niveau worden besproken en besloten indien de coördinatie tussen de lidstaten
niet toereikend is en niet werkt. Zo verloopt de besluitvorming door de G20 en G8 alsmede
door de staatshoofden en regeringsleiders, maar helaas niet op het niveau van de Raad. De
Raad hanteert slechts een kleingeestige benadering. Het publiek vindt dit beleid niet
acceptabel. Wij verwachten dat de Raad in actie komt.
Evelyn Regner, rapporteur voor advies van de Commissie juridische zaken. − (DE) Mevrouw
de Voorzitter, commissarissen, indien de lidstaten van de Europese Unie economisch en
naar buiten toe sterk willen zijn, moeten zij eendrachtig handelen als Europese Unie. Het
pakket voor het toezicht op de financiële sector, met een zo machtig mogelijk Europees
Comité voor systeemrisico’s, is derhalve precies wat wij nodig hebben, evenals sterke
Europese – en ik beklemtoon het woordje “Europese” – toezichthoudende autoriteiten
voor banken, effecten en verzekeringen.
Het Europees Comité voor systeemrisico’s lijkt – als ik die vergelijking mag maken – een
beetje op de Duitse bondspresident. Het heeft in zijn huidige vorm geen vergaande
bevoegdheden om op te treden – ik zou er meer willen –, maar kan wel een groot moreel
gezag aan de dag leggen. Dit betekent dat het kan waarschuwen en aanbevelingen kan
doen, en altijd in het openbaar. Het Europees Parlement – ik beschouw dit als een groot
succes – heeft er ook op aangedrongen dat belanghebbenden uit het maatschappelijk
middenveld, met andere woorden consumentenbeschermingsorganisaties, vakbonden en
wetenschappers, worden opgenomen in het bestuur van het ECSR. Ik beschouw dit werkelijk
als een zeer positieve ontwikkeling die onderstreept moet worden.
In die zin wil ik een beroep doen op de lidstaten om niet hun toevlucht te nemen tot de
achterhaalde methoden uit het verleden om de economische orde van de 21 e eeuw te
creëren, maar om Europees te denken en te handelen.
Françoise Castex, rapporteur voor advies van de Commissie juridische zaken. – (FR) Mevrouw
de Voorzitter, commissarissen, zorgen voor Europees toezicht op de financiële markten
is het minste wat we kunnen doen. Daartoe is reglementering van de ratingbureaus nodig.
Wij hebben gezien welke speculatie-instrumenten tegen staten worden ingezet. Het mag
echter niet zo zijn dat de toezichthoudende autoriteiten die wij in het leven moeten roepen,
hetzelfde euvel vertonen, namelijk dat ze gelijktijdig rechter en partij zijn. Het vraagstuk
van controle is dus nog onopgelost: de controle moet op politiek niveau plaatsvinden.
Deze noodzakelijke regulering is niet afdoende als wij daarnaast niet voorzien in een
economisch bestuur in de eurozone en de Europese Unie, dat verder gaat dan het
Stabiliteitspact. Zij is evenmin afdoende als wij geen doeltreffende maatregelen nemen
177