Handelingen van het Europees Parlement - Europa

06-07-2010
NL
Mijnheer de Voorzitter, de grootste crisis waar wij als politici mee te maken hebben is de
vertrouwenscrisis, die van een zodanige omvang is dat we haar alleen kunnen oplossen
als we de waarheid durven te spreken.
De beschrijving van de derde fictie van dit voorzitterschap kunnen we vinden in de toespraak
van vanochtend, waarin de voorzitter alleen leek te zijn geïnteresseerd in het verheerlijken
van dit voorzitterschap.
De vraag die we moeten stellen is of we in staat zullen zijn om niet weer terug te vallen op
improvisaties, maar in plaats daarvan in staat zullen zijn om een goede diagnose van
crisisscenario’s te maken, die een sociale dimensie zullen hebben, en om die te voorzien.
(Applaus)
Juan Fernando López Aguilar (S&D). – (ES) Mijnheer de Voorzitter, in vijfentwintig
jaar heeft Spanje vier keer het fungerend voorzitterschap van de Europese Unie bekleed.
En net als tijdens de drie voorgaande keren heeft Spanje dat ook deze keer met een sterk
Europagezinde toewijding en verantwoordelijkheid gedaan.
Maar vooral heeft Spanje resultaten geboekt. En nooit zo veel als nu, in bijzonder moeilijke
omstandigheden, waarschijnlijk de moeilijkste die de Europese Unie tot nu toe heeft gekend.
En in die context van crisis zijn de resultaten die op de actiefzijde van de balans van
voorzitter Rodríguez Zapatero kunnen worden bijgeschreven dubbel opmerkelijk, omdat
de crisis niet alleen een economische crisis is. Het is ook een politieke crisis. De crisis heeft
het vertrouwen geschaad, het vertrouwen dat het publiek in de lidstaten verbindt met de
instellingen en met het Europese project. Bij opeenvolgende verkiezingen hebben veel
kiezers niet gestemd en zich de vraag gesteld wie er in deze crisis nu eigenlijk de baas is:
de financiële markten, die aan niemand verantwoording afleggen, of de regeringen, die
democratisch verantwoording moeten afleggen aan de burgers?
Er is in dit halfjaar, dat begon met de vertraging bij de inwerkingtreding van het Verdrag
van Lissabon, en dus eigenlijk in vier maanden, vooruitgang geboekt met het economische
en politieke bestuur van de Europese Unie, en dat is bemoedigend. En nu wordt de Europese
impuls van dit voorzitterschap, in overeenstemming met de in het Verdrag vastgelegde
triodynamiek, doorgegeven aan de volgende voorzitterschappen: België en Hongarije. En
niemand kan ontkennen dat niet één van de uitdagingen van de globalisering – de
demografische veranderingen, energie, sociale uitdagingen en armoedebestrijding – door
één land kunnen worden aangepakt. We moeten samen aan de riemen trekken, want anders
zal Europa afglijden tot een irrelevante macht.
De les is daarom duidelijk. De crisis heeft onze kwetsbaarheid blootgelegd: de kwetsbare
eenheidsmunt bij een tekortschietende economische, fiscale en begrotingscoördinatie, de
kwetsbaarheid die het gevolg is van de lange reactietijden bij enorme en zich razendsnel
ontwikkelende uitdagingen. Vandaar het motto van de Unie: in verscheidenheid verenigd.
In geen geval mogen we verdeeld zijn bij tegenspoed. Daarom moet elk voorzitterschap
voortaan mondiaal denken, niet lokaal. En elk voorzitterschap moet uitstijgen boven de
legitieme nationale belangen en ‘Europees’ handelen, door vanuit en ten behoeve van
Europa antwoorden te geven.
(Applaus)
Handelingen van het Europees Parlement
Izaskun Bilbao Barandica (ALDE). – (ES) Mijnheer de Voorzitter, mijnheer Rodríguez
Zapatero, de crisis heeft ons gedwongen om in het kader van de economische governance
17