Handelingen van het Europees Parlement - Europa

06-07-2010
NL
Handelingen van het Europees Parlement
iets mooiers had kunnen voorstellen dan mijn tijd daar door te brengen. We staan thans,
een jaar na de Europese verkiezingen, toen we in het openbaar verkondigden hoe wij de
financiële markten wilden reguleren, op een punt waar wij zeer weinig tot helemaal geen
successen hebben geboekt.
Het probleem is reeds uitgelegd. Wij hebben te maken met markten die tegenwoordig
wereldwijd actief zijn. De lidstaten denken nog steeds dat zij met hun nationale
toezichtstructuren regels kunnen opleggen aan deze sector. Dat dit niet werkte, is niet de
echte oorzaak geweest van de financiële crisis, maar het heeft ertoe bijgedragen dat Europa
ook erdoor getroffen is. Daarom rijst bij mij de vraag wanneer dit inzicht, dat vaak wordt
genoemd in hoogdravende redevoeringen, wordt omgezet in politieke actie, nu het
plotseling zaak is aandelenbeurzen en bankstructuren maar niet langer burgers te
beschermen.
Dit is de taak waartoe wij ons als Europees Parlement hebben verplicht. Ik hoop dat de
lidstaten zich eveneens zullen verplichten tot deze taak omdat wij de verantwoordelijkheid
delen om adequate toezichtregels in te voeren waardoor het spaargeld van individuen ook
permanent veilig is. Ik hoop natuurlijk wel – en ik wend mij nu tot de commissarissen –
dat de Commissie thans alles in het werk zal stellen om zo snel mogelijk een goed resultaat
te boeken, in het belang van de mensen die in Europa wonen.
Gianni Pittella, namens de S&D-Fractie. – (IT) Mevrouw de Voorzitter, dames en heren,
het lijkt me duidelijk dat het besluit dat het Parlement zo dadelijk gaat nemen om de
amendementen wel in stemming te brengen en de stemming over de wetgevingsresolutie
uit te stellen, een ultieme poging is om de Raad te wijzen op zijn verantwoordelijkheden,
opdat hij het maatregelenpakket tegen de volgende zitting in september in eerste lezing
zal hebben goedgekeurd. Ik kan eerlijk gezegd niet geloven dat regeringen kortzichtig
blijven weigeren de toezichthoudende instellingen die wij in het leven roepen, van werkelijke
bevoegdheden te voorzien. Het is een gotspe om instellingen in het leven te roepen die
geen toezicht kunnen houden, waarom zouden we ze dan überhaupt in het leven roepen?
Het Europees Parlement is, zoals u weet, geen troep extremisten die de revolutie predikt.
Wij zijn gewone mensen die tussen de burgers leven, tussen degenen die van dichtbij, in
hun portemonnee, voelen wat de rampzalige situatie op de financiële markten bij gebrek
aan internationale regelgeving teweeg heeft gebracht. Onze voorstellen zijn die van de
Larosière, niet die van Robespierre, wat de uitstekende commissaris Barnier goed weet.
Vrienden van de Raad, u zult onze woorden lezen, ook al bent u niet hier. In ruil voor onze
blijk van verantwoordelijkheidsgevoel verwachten wij een positief antwoord van u, en
mocht dat niet komen, dan zullen wij in september overgaan tot de stemming en aan alle
Europese burgers duidelijk maken dat wij rechtstreeks toezicht van de toezichthouders
willen op tussenpersonen, dat wij het toezicht van de ESMA uitgebreid willen zien naar
pan-Europese instellingen, en dat wij willen dat de Europese toezichthouder het laatste
woord heeft als nationale toezichthouders er niet uitkomen.
Waarde vrienden van de Raad, weest geen struisvogels, die hun kop in het zand steken. De
realiteit is hard, en daarom moeten we krachtige en moedige keuzes maken.
Sharon Bowles, namens de ALDE-Fractie. – (EN) Mevrouw de Voorzitter, ondanks de
goede dingen in Solvabiliteit II, die al gemeld zijn, hebben we de regeling voor
groepsondersteuning in de ijskast gezet vanwege onze ongerustheid over het praktische
nut ervan in tijden van economische spanning, de wisselwerking met nationale
179