Handelingen van het Europees Parlement - Europa

06-07-2010
NL
Handelingen van het Europees Parlement
Verder juich ik ook de beslissing van de Europese Raad toe om het vertrouwen in de
Europese financiële instellingen te vergroten door middel van “stresstests” van onze banken.
Deze vorm van transparantie zal ongetwijfeld het vertrouwen, dat onder druk stond in
deze periode, gedeeltelijk herstellen.
Kortom, mijnheer de Voorzitter, dames en heren, er zijn belangrijke vorderingen geboekt
in de economische unie. Ik wil benadrukken dat deze vorderingen van blijvende aard
moeten zijn op twee cruciale punten, die in deze periode vooral als gevolg van de crisis
onderwerp zijn geweest van diepgaande publieke en politieke debatten en bespiegelingen
onder de Europese burgers.
In het eerste geval betreft het de versterking van het Stabiliteits- en groeipact, zowel voor
het preventieve als correctieve aspect, als voor de toepassing van stimuleringsregelingen
of juist sancties. Het Spaanse voorzitterschap heeft deze maatregelen vanaf het eerste
moment verdedigd. In het tweede geval gaat het om macro-economisch toezicht, om
indicatoren die het concurrentievermogen en onevenwichtigheden toetsen in het kader
van een gemeenschappelijk optreden.
Voor wat betreft de inwerkingtreding van het Verdrag van Lissabon wil ik de aandacht
graag vestigen op het institutioneel evenwicht, zoals ik ook al aan het begin van mijn
toespraak deed. Als eerste roulerend voorzitter na de inwerkingtreding van het Verdrag
van Lissabon moet ik zeggen dat we een goed verdrag hebben ondertekend. Het is een
beter verdrag, een verdrag dat streeft naar een zo compleet mogelijke unie. Het is echter
ook een verdrag dat een grote politieke bereidheid vereist van de zevenentwintig lidstaten.
De politieke bereidheid van de zevenentwintig regeringen om bevoegdheden over te dragen
aan de voorzitter van de Europese Raad, om de Commissie steeds meer de mogelijkheid
voor initiatief te bieden en uiteraard om de inmiddels beslissende en centrale rol van het
Europees Parlement te erkennen.
En het Verdrag van Lissabon mag dan boven alles de route zijn richting een completere
Unie, een zo nauw mogelijke unie van de Europeanen zal niet bestaand of niet zichtbaar
zijn als ze niet als zodanig wordt onderkend door de buitenwereld. Dit betekent dat de
route richting een zo compleet mogelijke unie noodzakelijkerwijs gepaard moet gaan met
een buitenlands beleid met steeds meer eenheid, met steeds meer gemeenschappelijke
ruimtes en met steeds meer één Europese stem, zoals veel pro-Europeanen graag zouden
zien.
Staat u mij daarom toe dat ik kort refereer aan de stappen die we gezet hebben richting
ons doel van de versterking van het buitenlands beleid. Allereerst heeft het Spaanse
voorzitterschap in april voldaan aan de opdracht van de Europese Raad door een politiek
besluit te nemen over de Europese dienst voor extern optreden. Op 21 juni van dit jaar
bereikten dit Parlement, de Raad en de Commissie een politiek akkoord over de oprichting
van een nieuwe Europese dienst voor extern optreden, waarover het Parlement zich juist
in deze vergaderperiode in de plenaire vergadering zal moeten uitspreken. Ik hoop dat de
uitkomst hiervan positief is omdat dit zonder twijfel een nieuwe en belangrijke pilaar zal
zijn van het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid dat we graag zouden zien.
Verder heeft het Spaanse voorzitterschap actieve steun verleend aan de hoge
vertegenwoordiger voor buitenlandse zaken en het veiligheidsbeleid. De hoge
vertegenwoordiger heeft samen met de Commissie en de Raad de voorbereidingen getroffen
voor een aantal toppen in deze periode – met Rusland, Japan, Pakistan, Canada, Marokko,
Latijns-Amerika en het Caribisch gebied. Hiervan zijn de vruchten geplukt in de vorm van
3