Handelingen van het Europees Parlement - Europa

06-07-2010
NL
Handelingen van het Europees Parlement
George Sabin Cutaş (S&D). – (RO) De huidige economische crisis heeft laten zien dat
we een systeem nodig hebben om crises te voorkomen en hun negatieve gevolgen te
beperken.
Het in februari 2009 gepubliceerde verslag-de Larosière is een onderzoek van het financiële
toezicht in de Europese Unie en stelt voor om een instantie sui generis op te zetten die
verantwoordelijk is voor macro-economisch toezicht op het niveau van de Unie, en een
oplossing moet bieden voor de huidige zwakten.
Daarnaast vraagt het Europees Parlement de Commissie al sinds 2000 om te komen met
voorstellen ter garantie van de stabiliteit van de financiële markten van de Europese Unie.
In feite bevindt de Europese Unie zich op een kruispunt, waar zij haar waarde moet laten
zien aan de burgers, die oplossingen verwachten voor de huidige economische recessie en
effectieve maatregelen om economische recessies in de toekomst te voorkomen.
Er wordt gesproken over een democratisch tekort in de Europese Unie, over de dalende
deelname van Europese burgers aan de verkiezingen voor het Europees Parlement, over
het feit dat ze zich niet kunnen identificeren met Europees beleid. Daarom geloof ik dat
het Verdrag van Lissabon echt een belangrijke stap kan zijn richting het oplossen van deze
problemen. Dit is echter slechts een begin. Er moet een sterk fundament worden gelegd,
dat het vertrouwen in Europa's economische en politieke systeem zal doen groeien, vanwege
de stabiliteit en de verkregen voordelen.
We hebben een effectief systeem van toezicht nodig, dat de voorwaarden zal scheppen
voor een stabiele financiële sector, economische groei en duurzame banen. De eenheid
van deze gemeenschappelijke Europese markt moet ook in de gaten worden gehouden,
als we niet willen dat hij gefragmenteerd raakt.
Daarom ben ik uiteindelijk van mening dat het instellen van een Europees Comité voor
systeemrisico’s en van financiële toezichthoudende autoriteiten op zijn plaats is.
Wolf Klinz (ALDE). – (DE) Mevrouw de Voorzitter, dames en heren, zelfs de leden van
de Raad weten dat de zwakke kanten van het toezichtsysteem een van de oorzaken van de
grootste wereldwijde financiële crisis zijn of zijn geweest die wij sinds de jaren dertig van
de afgelopen eeuw hebben meegemaakt. Zij weten tevens dat nationale maatregelen alleen
niet voldoende zijn om de gevolgen van deze crisis te boven te komen, maar dat wij moeten
zoeken naar globale, of in ieder geval Europese, antwoorden.
De Raad moet ervan doordrongen zijn dat het Europees Parlement niet om dogmatische
redenen of uit koppigheid maar vanuit een diepe, fractieoverstijgende overtuiging
voorstander is van de oprichting van een onafhankelijke Europese toezichtstructuur en
van een comité voor systeemrisico’s. Uitsluitend op deze wijze kunnen wij op basis van
een uniform regelgevingskader alsmede een uniforme interpretatie en toepassing van dit
kader transparantie en bescherming voor beleggers waarborgen.
Uit de crisis blijkt duidelijk dat wij in de financiële sector niet minder maar meer
betrokkenheid nodig hebben van Europa; stilstand betekent achteruitgang. De lidstaten
moeten hun schijnheilige houding opgeven die zij ten toon spreiden wanneer zij op
G20-bijeenkomsten vragen om globale oplossingen en thuis tenminste Europese regels
eisen, in de trialogen echter de facto weigeren compromissen te sluiten.
Lajos Bokros (ECR). – (EN) Mevrouw de Voorzitter, wij moeten niet te zelfingenomen
zijn met ons werk op dit vlak en wij moeten vooral niet neerkijken op de Verenigde Staten.
183