Handelingen van het Europees Parlement - Europa

202
NL
Handelingen van het Europees Parlement
Dit zijn de meest gedetailleerde antwoorden die ik op de eveneens gedetailleerde vragen
van mevrouw Bowles kan geven.
Othmar Karas, namens de PPE-Fractie. – (DE) Mevrouw de Voorzitter, mijnheer de
commissaris, helaas kan ik nu niet ingaan op de minachting van de rechten van het
Parlement en de basis voor het vangnet. Ik zou echter het volgende willen zeggen over het
onderwerp. Naar onze mening is het financiële stabiliseringsmechanisme geen vervanging
voor de ontwikkeling van een Europees monetair fonds. Ik geloof dat we een Europese
bankenheffing nodig hebben die in eerste instantie moet dienen voor de vergroting van
het vereiste eigen vermogen voor een Europees ratingbureau en in tweede instantie voor
de ontwikkeling van een Europees monetair fonds.
Het financiële stabiliseringsmechanisme laat zien dat hervormingen van de financiële markt
dringend noodzakelijk zijn. Het laat echter ook zien dat er geen goed crisismechanisme is
en dat we een politieke, economische en sociale Unie en een sterker Europa nodig hebben.
Het beste stabiliseringsmechanisme is naar mijn mening het naleven van de criteria van
Maastricht en het Stabiliteits- en groeipact, het implementeren van de interne markt en
het ontwerpen van een concurrentiebeleid dat gebaseerd is op een dynamische scholings-,
onderzoeks- en investeringscampagne, zodat we groei en werkgelegenheid behouden
zonder noodgedwongen in de zakken van de belastingbetalers te moeten grijpen.
Anni Podimata, namens de S&D-Fractie. – (EL) Mevrouw de Voorzitter, commissaris, er
is geen twijfel dat de beslissing van 9 maart over de oprichting van een Europees financieel
stabilisatiemechanisme van cruciaal belang is voor de bescherming van de eenheidsmunt
en, meer algemeen, voor de stabiliteit van de eurozone. Het Parlement, dat allang aan de
Raad had gevraagd om die richting uit te gaan, heeft die beslissing dan ook onmiddellijk
positief onthaald.
Die beslissing, en ook de beslissing tot instelling van een Europese faciliteit voor financiële
stabiliteit, hebben - zij het met vertraging - uiteindelijk een signaal van eenheid en solidariteit
in de eurozone gestuurd aan de internationale markten. Diezelfde intentie en solidariteit
heeft ook de Europese Centrale Bank aan de dag gelegd met haar beslissing om tijdelijk in
te grijpen in de secundaire obligatiemarkt, een praktijk die geheel in overeenstemming is
met de bredere geest van de beslissing van de ministers van Economische Zaken van de
eurozone.
Het gaat hier echter om mechanismen en maatregelen van tijdelijke aard en, als we echt
een les willen leren uit de huidige crisis, dan is het wel dat we niet moeten wachten op een
volgende crisis om tekortkomingen en zwakheden van de eurozone en van de Unie aan te
kaarten alvorens over te gaan tot beslissingen. Nu is het beste ogenblik om over te gaan
tot de oprichting van permanente mechanismen voor economische coördinatie en toezicht,
die niet alleen correctief, maar vooral preventief moeten werken.
De recente mededeling van de Commissie over een sterkere economische coördinatie gaat
ongetwijfeld in de goede richting, maar we mogen niet uit het oog verliezen dat onze
belangrijkste doelstelling de stabiele en duurzame herleving van de Europese economie is,
en daarom hebben we een kader van economisch bestuur nodig dat zich niet alleen toelegt
op de pijler van financiële herstructurering, maar ook op de bescherming van de
werkgelegenheid, groei en sociale cohesie.
06-07-2010