Handelingen van het Europees Parlement - Europa

168
NL
Handelingen van het Europees Parlement
Om die reden heeft het Parlement ermee ingestemd een vrij gecompliceerde stap te zetten
die we echter wel aan de burgers kunnen uitleggen en die erin bestaat het Belgische
voorzitterschap een kans te geven zonder inhoudelijk iets te moeten inleveren.
We verrichten een vrij opmerkelijke inspanning door te zeggen dat we morgen gaan
stemmen over de amendementen op de ECON-tekst; er ligt een tekst van het Parlement in
de plenaire vergadering. Simpelweg, we zullen de procedure niet in eerste lezing voltooien
om onze Belgische vrienden een kans te geven.
Ik wil de punten benadrukken waarover de lidstaten zich, naar mijn idee, moeten buigen
opdat het Parlement daarover een overeenkomst aanvaardt. Allereerst zijn er de zaken met
betrekking tot efficiency. Daar hebben de vorige sprekers ons zeer duidelijk op gewezen
en ik wil benadrukken dat er sprake is van een vrij opmerkelijke overeenkomst tussen de
vier grootste fracties, wat ons in staat stelt om als één man vooruit te komen.
Wij hebben het nodig dat deze autoriteiten Europees zijn en dat ze in bepaalde gevallen
op Europees niveau besluiten kunnen nemen. Het gaat er niet om de nationale
toezichthouders te vervangen, maar om in urgente gevallen, als er sprake is van giftige
producten op de markt, als er sprake is van schending van het Gemeenschapsrecht, als er
sprake is van nationale autoriteiten die het niet met elkaar eens zijn, op de interne markt
beslissingen te nemen op Europees niveau. We hebben geen vrijwaringsclausule nodig.
Daar wil ik echter iets over zeggen. Tegen wie proberen de lidstaten zichzelf te beschermen
als ze vrijwaringsclausules voorzien tegen Europa? Alsof er sprake is van een complot
waarin mensen hun handen in de schatkisten van de lidstaten willen steken. Dat is natuurlijk
belachelijk. We hebben behoefte aan een systeem dat werkt en waarin beslissingen kunnen
worden genomen, zonder misbruik, zoals de heer Giegold al zei, maar waarin ook geen
algemeen vetorecht wordt gegeven aan lidstaten die niets willen doen.
Om redenen van efficiency willen we ook dat deze autoriteiten op één plaats gevestigd
worden. We hebben voorstellen en tegenvoorstellen gedaan waarvoor de achtereenvolgende
voorzitterschappen tot op heden nog niet de moeite hebben genomen om erop te reageren.
Ik vind dat als we van de werknemers zulke grote aanpassingen vragen als we nu doen, we
onze medeburgers voor de gek houden als we zeggen dat de lidstaten de overplaatsing van
bepaalde autoriteiten naar één stad niet in overweging kunnen nemen.
Een laatste punt over alles wat te maken heeft met informatie van het Parlement en het
toezicht op autoriteiten waarvan we willen dat ze onafhankelijk zijn. We willen dat ze
onafhankelijk zijn, maar omdat we willen dat ze onafhankelijk zijn, willen we ook dat er
verantwoordelijkheid en dialoog mogelijk is met degenen die gekozen zijn door het volk.
Ook op dit gebied hebben we een aantal verzoeken gedaan. We hebben ook gevraagd om
meer openheid van deze organen.
Tot slot wil ik nog iets zeggen over de Verenigde Staten. Ik schrik er altijd van als mensen
zeggen dat de Amerikanen voorlopen. En ik merk dat sommige regeringen discussies in
twee stappen voeren. Ten eerste weigeren wij elke bondsstaat. We weigeren elke nieuwe
stap op het gebied van integratie en we bekritiseren de communautaire methode. Ten
tweede vergelijken we onszelf altijd met de Verenigde Staten. Er komt een dag dat we onze
verantwoordelijkheid zullen moeten nemen.
Ik wil een sterker Europa. We willen toezichthoudende autoriteiten die in staat zijn te
functioneren en die Europa wereldwijd weten neer te zetten in deze competitiestrijd waar
we momenteel in verwikkeld zijn.
06-07-2010