Rapport - Bijwerkingen van herstructureringsoperaties - KKS

de andere twee buurten ligt dit aandeel veel lager. Bewoners van ontvangstbuurten
hebben dus niet altijd het gevoel dat zij in een ontvangstbuurt wonen.
In controlebuurt Tuinzigt hebben zich relatief weinig herhuisvestingsurgenten gevestigd,
hoewel het wel een buurt is met veel sociale huurwoningen en een behoorlijke
doorstroom. Professionals geven aan dat dit kan doordat vooral bewoners met een
band met de buurt zich in de buurt vestigen:
“Het zijn vaak mensen die daar geboren en getogen zijn die teruggaan. Bijvoorbeeld in
Leusden iemand die daar is geboren en die voelt zich daar thuis en dan zijn het de kinderen
die dan opgroeien die willen daar ook weer blijven wonen, dus het houdt zichzelf een
beetje in stand.”
7.3.2 Buurtontwikkeling
Ontwikkeling van de buurt als geheel
Als er sprake is van een waterbedeffect van herstructurering, heeft een grote instroom
van herhuisvestingsurgenten een negatief effect op de ontwikkeling van een buurt.
Men zal dan dus negatiever zijn over de buurtontwikkeling in de ontvangstbuurten
dan in de controlebuurt. Dit patroon zien we in Breda op basis van resultaten uit
de enquête niet terug (Figuur 7.2). In tegendeel, juist in één van de ontvangstbuurten,
Heusdenhout, ervaart men de minste verandering. In de andere ontvangstbuurt,
Brabantpark, ervaart men meer dynamiek, maar is deze niet groter of negatiever
dan de dynamiek die men in de controlebuurt Tuinzigt ervaart. Wat betreft de
toekomstverwachtingen zien we eenzelfde patroon. Zowel over de afgelopen als verwachte
ontwikkeling is men in de ontvangstbuurten dus niet negatiever dan in de
controlebuurt.
Toekomst
Brabantpark Heusdenhout Tuinzigt
Verleden
Toekomst
Verleden
Toekomst
13%
12%
14%
21%
Verleden 21%
27%
0% 20% 40% 60% 80% 100%
156 Bijwerkingen van herstructureringsoperaties
49%
44%
66%
44%
67%
38%
35%
38%
35%
35%
22%
19%
Vooruitgang Gelijk Achteruitgang
Figuur 7.2: Breda: Ervaren en verwachte buurtontwikkeling
Bron: Universiteit Utrecht, Enquête buurtontwikkelingen, 2010