Rapport - Bijwerkingen van herstructureringsoperaties - KKS

erg beperkt zijn… Dan denk ik: fantastisch. Als je dat verhaal daarin ziet, hoe iemand
daarin beweegt, kan ik ervan vinden wat ik wil, maar zij heeft het wel gedaan.”
Ook het beeld dat veel bewoners (met problemen) niet bekend zouden zijn bij instanties,
moest worden bijgesteld. Uit de SEV-evaluatie bleek dat bijna de helft van alle
bewoners actief bekend is bij één of meer organisaties en dat één op de vijf bewoners
passief bekend is. Dit laatste wil zeggen dat men bekend is bij de instantie, maar
dat op dat moment de casus niet in behandeling is. Uit de gegevens van de consulent
blijkt dat het vooral gaat om organisaties als SoZaWe, Schuldsanering, Charlois Welzijn,
RIAGG en de politie. Maar ook vrijwilligerswerk en thuiszorg passen in het rijtje.
Er is al met al weinig sprake van situaties waarin de corporatie via de huisbezoeken de
eerste probleemvinder is, terwijl dit in de landelijke discussie wel eens is aangeduid als
belangrijke meerwaarde van de ‘achter de voordeurbenadering’ (zie bijvoorbeeld Cornelissen
e.a., 2007; Kleinhans, 2008). De woonconsulent zegt hierover:
“Dat was ook het leuke in de gesprekken, dat juist enorm bleek dat iedereen eigenlijk al
ergens bekend was, of actief was. Dat was gewoon verbazend, dat had niemand… En na
dat onderzoek [de SEV-evaluatie] bleek dat het dus zo was, dus het beeld wat ik schetste,
dat gevoel wat ik had naar aanleiding van de gesprekken, dus dat het eigenlijk een heel
ander beeld was. Dat wil niet zeggen dat er niks aan de hand was, maar als er iets niet
goed ging met de kinderen, maar ze liepen wel bij het schoolmaatschappelijk werk en de
moeder had goed contact met de school, dan moet je dat zo laten, dan moet je daarin
niet verder… dat is een traject wat loopt, daar blijf je van af. Als iemand al bij de Kredietbank
zit of via een andere weg geholpen wordt, om er weer bovenop te komen, of een
budgetteringscursus volgt, dan is dat prima, dan moet je daar weer uitstappen en dan
pak je alleen nog dat stukje op waar mensen echt mee geholpen moeten worden.”
In Pendrecht heeft het project Brede Herhuisvesting dan ook niet tot een extra work
load geleid waarvoor Charlois Welzijn in het begin bang was. De realiteit is dat
sommige bewoners ook nog niet toe waren aan ondersteuning in een traject voor zelfontwikkeling.
De consulent zegt hierover:
“Dat [doorverwijzing naar Charlois Welzijn] is gewoon achtergebleven, dat is niet aan de
orde gekomen. Dat heeft ook alles te maken met dat mensen die op het moment financieel
moeilijk hebben, die moet je niet vragen of ze aan de slag willen met hun eigen
zelfontwikkeling, die zijn op dat moment bezig met overleven.”
Ook in Nieuw-Crooswijk was de beeldvorming op voorhand niet positief. Enerzijds
gaat de coördinator van het Lokale Zorgnetwerk (GGD) voor een groot deel mee in
deze beeldvorming van een arme wijk met ongezonde mensen en een werkloosheidscultuur.
Anderzijds stelt zij dat het merendeel van de bewoners ‘gewoon een baan heeft’.
Ter illustratie zegt ze:
“Neem bijvoorbeeld de XXX-straat, nou, dat is een hele dichtbevolkte straat met drie of
vier op één trap, en dan zeg ik: nou, daarvan zijn er 27 bij mij bekend, 27 huisnummers,
al die andere 500 niet, hoor”.
66 Bijwerkingen van herstructureringsoperaties