Rapport - Bijwerkingen van herstructureringsoperaties - KKS

Respondent 1: Dan verplaats je het gewoon hè?
Respondent 2: Dan had je een moeilijke buurt verplaatst naar een andere buurt die nog
niet aan het afglijden was. Dus wij hebben daar wel in gestuurd, maar dat betekent sturen
in de zin van mensen hun ogen openen voor andere mogelijkheden in de stad. Dus
niet verplichten in de zin van: je moet daar naartoe, maar gewoon […].
Respondent 1: Verleid ze ergens anders te gaan wonen.
Respondent 2: En dat is gelukt. Maar daar moet je veel op inzetten.
Respondent 1: In dit geval ging de [toenmalige] woonconsulent gewoon wekelijks de
huuropzeggingen langs en daar trok ze bepaalde woningen uit en die werden dan aangeboden
[…]. Bij deze woningen hebben ze inderdaad echt gematcht, handmatig gematcht
zoals wij dat noemen, dus echt bewust op zoek gaan naar een andere woning voor deze
mensen en dan het verleiden ervan, dus met bezichtigingen en persoonlijk er op inspelen.
Deze bewuste inmenging om de keuze voor Brabantpark te voorkomen stond op
gespannen voet met afspraken die zijn gemaakt over huurharmonisatie in de wijken
Brabantpark en Doornbos. Voor de bewoners van de Driesprong gold dat de huurprijs
van aldaar vrijkomende woningen bij mutatie niet verhoogd zou worden. Juist voor
bewoners van de Driesprong die in de oude situatie vaak hele lagen huren hadden, was
het om die reden juist aantrekkelijk om te opteren voor een woning in die wijken, nog
los van het nabijheidseffect (zie paragraaf 3.7). De woningcorporatie WonenBreburg
rechtvaardigt de sturing vanuit de overtuiging dat de herhuisvestingsurgenten anders
weer bij elkaar zouden komen te wonen. De woonconsulent zegt hierover:
“Ze zoeken elkaar allemaal weer op. Het is echt een hele hechte groep mensen die aan
elkaar, ja, klitten is misschien een groot woord, maar die heel erg aan elkaar hingen en
die zoveel mogelijk bij elkaar weer ergens anders wilden gaan wonen.”
Die ruimtelijke concentratie wordt als negatief bestempeld, waarbij de geïnterviewde
professionals refereren aan de argumentatie die verwoordt wordt in het zogenaamde
buurteffectenonderzoek (zie b.v. Small & Newman, 2001) en de betekenis van normen,
waarden, socialisatie en rolmodellen. De projectmanager wijkontwikkeling omschrijft
het zo:
Op het moment dat je verhuist naar een buurt waar andere normen en waarden gelden,
positievere, dan hoop ik in ieder geval dat je je daaraan aanpast. Waar ik in geloof
is niet zozeer dat volwassenen helemaal veranderen, maar waar ik wel in geloof is dat
met name kinderen meer mogelijkheden krijgen. Wat ik wil zeggen, op het moment dat
je opgroeit in een situatie, in een buurt waar werkloosheid normaal is, waar criminaliteit
normaal is, dan zal er niet veel anders van je terechtkomen. Op het moment dat je in een
andere buurt terechtkomt, waar je buurman een dokter kan zijn of advocaat of weet ik
veel wat, dan gaan je ogen open voor een andere wereld, denk ik.”
In hoeverre herhuisvestingsurgenten door de bemiddeling afgezien hebben van
een woning in de wijken Brabantpark of Doornbos is onbekend. De geïnterviewde
professionals zijn er wel van overtuigd dat zonder de actieve bemoeienis van de woonconsulent
op dit punt veel meer mensen in Brabantpark terecht waren gekomen.
61 Bijwerkingen van herstructureringsoperaties