Rapport - Bijwerkingen van herstructureringsoperaties - KKS

Tijdens de huisbezoeken die in het kader van de herhuisvesting werden afgelegd vroeg
de woonconsulent naar de dagbesteding van mensen. Indien bleek dat iemand geen
werk had, werd gevraagd of men behoefte had aan een gesprek met de Sociale Dienst.
In de gevallen waarin daar behoefte aan was, werd er direct bemiddeld om de afspraak
tot stand te laten komen.
4.2.5 Taakopvatting van de professionals
Hiervoor gingen we al in op de aanleiding voor en organisatie van de achter-de-voordeurprojecten,
alsmede de monitoring en output. Er is nog een ander aspect dat we
eruit willen lichten: de taakopvatting van de betrokken professionals. Juist dat aspect
maakt de achter-de-voordeurprojecten vaak bijzonder, aangezien professionals hun
‘normale’ taakopvatting dan vaak overschrijden.
Voor de in de dit onderzoek ondervraagde woonconsulenten die tevens de huisbezoeken
afleggen geldt inderdaad dat hun taakopvatting verder gaat dan strikt het
uitverhuizen en het begeleiden bij de woonkeuze. Dat was gezien de bijzondere aanpak
van de projecten ook te verwachten. De meeste consulenten hebben een sociaal-maatschappelijke
of psychotherapeutische beroepsopleiding. De consulent in Pendrecht
lijkt het verst te gaan in zijn taakopvatting jegens en betrokkenheid met de bewoners,
in het bijzonder met degenen die in de wijk Pendrecht blijven. Bewoners kunnen hem
bijvoorbeeld ‘dag en nacht bellen’. Uit de evaluatie van de SEV (Cornelissen e.a., 2009)
bleek dat bewoners de instelling van de consulent expliciet noemden bij de punten
waarover zij tevreden waren. “Het is een echt ‘mensenmens’”, werd er gezegd. Zoals in
paragraaf 3.4.2 bleek, werd het inlevingsvermogen en de aandacht die de consulent
had voor de problematiek van het huishouden, zeer op prijs gesteld door bewoners.
De woonconsulent in Nieuw-Crooswijk heeft een andere taakopvatting:
“Ik ben voor hun verhuistraject en ik ben geen maatschappelijk werker. Soms ben ik het
wel eens voor mijn gevoel, voor de helft ben je het zowat, maar ik ben natuurlijk niet
iemand die iemand uit de financiële zorgen kan helpen. Daar zijn andere instellingen
voor. Of psychische problemen, daar zijn andere instellingen voor. Ik kan ze wel verwijzen,
maar dan houdt het voor mij op. Ik ben voor Woonstad aan het werk.”
Het doorverwijzen is een wezenlijk kenmerk van het werk van de consulent, maar
daar houdt het voor de woonconsulent in Nieuw-Crooswijk ook mee op:
“Aan werk helpen kan ik niet. Je hebt natuurlijk ook het Jongerenloket van de Sociale
Dienst voor werk, en dan vraag ik of ze daar al geweest zijn en of ze er contact mee hebben.
Heel vaak zitten ze daar dan wel al. Daar houdt het ook op bij mij, want dat is niet
mijn taak.”
Overigens hebben alle woonconsulenten die overtuiging, alleen gaat de een wat verder
dan de ander in het zelf ‘dingen regelen’ voor de bewoner.
De taakopvatting van de woonconsulent is een afgeleide van de visie die de corporatie
uitdraagt. Degenen die de projecten hebben opgezet zijn vaak de ‘sociale mensen’ van
de organisatie. Zo stelt de manager bij WonenBreburg, die betrokken is bij de begeleiding
in de Driesprong:
97 Bijwerkingen van herstructureringsoperaties