VERZOEKSCHRIFT

9191/1288432.1
Verzoekster werd immers reeds vóór enige uitspraak ten gronde in deze zaak, en a
fortiori vóór de behandeling van deze zaak door Het Hof van Cassatie, uit hoofde van een
beweerde schending van haar beroepsgeheim herhaaldelijk publiek als schuldig
bestempeld door Het Hof van Cassatie, bij monde van de Eerste Voorzitter van Het Hof
van Cassatie, de heer Ghislain Londers.
Zo heeft de heer Londers, nadat hij reeds samen met de toenmalige eerste voorzitter van
het Hof van beroep te Brussel Verzoekster n.a.v. een persconferentie van een schending
van haar beroepsgeheim had beschuldigd, in een noot die hij op 19 december 2008 aan
de toenmalige voorzitter van de Kamer van Volksvertegenwoordigers Herman Van
Rompuy heeft bezorgd, en die vervolgens publiek is bekendgemaakt, onder meer het
volgende gesteld, waarbij hij impliciet maar zeker op Verzoekster doelde (eigen nadruk):
“(…). Het betrof tevens vertrouwelijke informatie die enkel kon verstrekt worden omdat,
zoals blijkt uit de brief van de Eerste Minister van 17 december 2008, een van de
zetelende magistraten van het hof van beroep zijn beroepsgeheim en meer bepaald
het geheim van het beraad klaarblijkelijk had geschonden, feit dat strafbaar is
gesteld overeenkomstig artikel 458 van het Strafwetboek.
(…).
Het is quasi ondenkbaar dat men zich op de Kanselarij van de Eerste Minister geen
rekenschap heeft gegeven van de ernst van het lekken van door het beroepsgeheim
beschermde informatie en de mogelijke gevolgen hiervan op de verdere afwikkeling van
de Fortis-zaak.
(…).”. 7
Door te stellen dat Verzoekster “klaarblijkelijk” haar beroepsgeheim heeft geschonden,
dat dit ernstige gevolgen heeft gehad en dat dit strafbaar is gesteld, heeft de Eerste
Voorzitter van Het Hof van Cassatie Verzoekster vóór enige definitieve uitspraak van een
onafhankelijke en onpartijdige rechtsinstantie, die op basis van een volledig strafdossier
en met inachtname van alle waarborgen van een strafprocedure zou hebben geoordeeld,
publiekelijk schuldig verklaard aan een - naar eigen zeggen - ernstig misdrijf.
Door het gebruik van voornoemde woorden werd aldus, in de gegeven omstandigheden,
het beeld opgehangen van Verzoekster als een onbetrouwbare persoon die het als
magistraat niet nauw nam met haar beroepsgeheim. Gelet op de impact van de noot van
19 december 2008 is dit beeld van Verzoekster gedurende de ganse procedure en tot op
heden blijven bestaan.
N.a.v. de gebeurtenissen en verklaringen van 17, 18 en 19 december 2008, werd
Verzoekster tevens geschorst. Deze schorsing werd vervolgens systematisch, maand na
maand, verlengd, zulks tot 17 december 2009..
7 Zie stuk 6 bij de regelmatig neergelegde syntheseconclusie van Verzoekster (voor het Hof van beroep te Gent),
alsook aangehaald in de conclusie op pagina’s 22 t.e.m. 27; het stuk bevindt zich derhalve in het dossier van de
rechtspleging, waarop Het Hof van Cassatie vermag acht te slaan.
107