VERZOEKSCHRIFT

9191/1288432.1
De minister van justitie verwachtte –zo bleek later- een rapport van de procureur generaal
bij het hof van beroep van Brussel over de totstandkoming van het arrest van 12
december 2008. De procureur generaal bij het hof van beroep beschikt krachtens artikel
140 van het gerechtelijk wetboek (“Het openbaar ministerie waakt voor de regelmatigheid
van de dienst van de hoven en rechtbanken”.) over de bevoegdheid om op de
regelmatigheid van de dienst van het hof van beroep waaraan hij is verbonden (in casu
Brussel), toe te zien.
Het rapport dat de minister van justitie van de procureur generaal van Brussel verwachtte,
houdt verband met de uitoefening van de wettelijke bevoegdheden van de minister van
justitie in de Belgische rechtsorde. De minister van justitie beschikt in het Belgische recht
overeenkomstig artikel 1088 van het gerechtelijk wetboek immers over de bevoegdheid
om aan de procureur generaal bij het Hof van Cassatie injunctie te geven om
cassatieberoep aan te tekenen tegen uitspraken die de wet hebben geschonden.
Artikel 1088 van het gerechtelijk wetboek bepaalt:
De handelingen waarbij de rechters en de ambtenaren van het openbaar ministerie,
alsmede de tuchtoverheid van de openbare en ministeriële ambtenaren of van de balie
hun bevoegdheid mochten hebben overschreden, worden, onverminderd de bepalingen
van artikel 502, door de procureur generaal bij het Hof van Cassatie aangebracht bij dit
hof, op voorschrift van de minister van Justitie, zelfs wanneer de wettelijke termijn voor de
voorziening in cassatie verstreken is en geen enkele partij in voorziening is gekomen.
Het hof vernietigt de handelingen, indien daartoe grond bestaat.
De toenmalige minister van justitie wou kennelijk niet aan regeringsberaad over het lot
van Fortis deelnemen nu hij drager was van voormelde bijzondere bevoegdheid, terwijl in
het geschil waarbij van die bijzondere bevoegdheid gebruik zou kunnen worden gemaakt,
de federale overheid via de Federale Participatie- en Investeringsmaatschappij –alhoewel
geen procespartij zijnde-, toch economisch belanghebbende partij was.
61. Op 15 december 2008 werd in de Belgische pers gesuggereerd dat de Belgische regering,
via Verzoekster, vooraf over de inhoud van het uit te spreken arrest zou zijn getipt.
In een artikel in Le Soir van 15 december 2008 werd beweerd dat Verzoekster haar
echtgenoot, de heer Jan De Groof, deelgenoot zou hebben gemaakt van de strekking van
het te wijzen arrest en dat haar echtgenoot de regering op de hoogte zou hebben
gebracht (zie stuk nummer 23). In dit artikel wordt gesteld dat de heer Jan De Groof tot
dezelfde politieke partij als de toenmalige eerste minister Yves LETERME behoort
(CD&V).
De toenmalige eerste minister Yves LETERME heeft op 15 december 2008 in de pers
verklaard dat hij reeds jaren geen contact meer heeft gehad met de echtgenoot van
Verzoekster (zie stuk nummer 24).
33