VERZOEKSCHRIFT

9191/1288432.1
zich uit zichzelf alleen bekommeren om de waarheid (d.i. de zgn. “objectieve
onpartijdigheid”).
De component van de “objectieve onpartijdigheid”, als inherent onderdeel van het ruimer
beginsel van het recht op een onafhankelijke en onpartijdige rechtsinstantie, blijkt duidelijk
uit zowel de rechtspraak van Uw Hof 26 , als uit de rechtspraak van Het Hof van Cassatie 27 .
198. Zo het arrest van het hof van beroep van Gent dd. 14 september 2011 –gevolgd door het
arrest van het Hof van Cassatie van 13 maart 2012- stelt zowel de subjectieve als de
objectieve onpartijdigheidsproblematiek te beoordelen, is evenwel vast te stellen dat het
arrest van het hof van beroep van Gent dd. 14 september 2011 –gevolgd door het arrest
van het Hof van Cassatie van 13 maart 2012- in zijn overwegingen de beginselen eigen
aan de onpartijdigheid reduceert tot de beginselen eigen aan de subjectieve
onpartijdigheid. Minstens is sprake van een miskenning van de draagwijdte van de
vereiste van de objectieve onpartijdigheid.
De integrale motivering van het arrest van het hof van beroep van Gent dd. 14 september
2011 –gevolgd door het arrest van het Hof van Cassatie van 13 maart 2012- m.b.t. de
door Verzoekster opgeworpen problematiek van de partijdigheid, verwijst immers naar
omstandigheden waaruit zou moeten blijken dat het Hof van beroep te Gent zich zelf nog
voldoende onpartijdig en onafhankelijk achtte. Tot staving van de verwerping van het
verweermiddel van Verzoekster aangaande de objectieve partijdigheid wordt echter geen
enkele overweging aangevoerd, waaruit zou blijken dat er in casu ook geen objectieve
schijn van partijdigheid zou bestaan. Het is niet omdat het Hof van beroep te Gent zich
onpartijdig en onafhankelijk voelde, dat er geen objectieve schijn van partijdigheid kon
voorliggen. Het Hof van Cassatie volgende identiek dezelfde redenering door zichzelf
geschikt te achten.
Daardoor miskende het arrest van het hof van beroep, en navolgend het arrest van het
Hof van Cassatie dat de voorziening in cassatie van Verzoekster verwierp, de draagwijdte
van het beginsel van het recht op een onpartijdige en onafhankelijke rechtsinstantie, dat
evenzeer het beginsel van de objectieve onpartijdigheid inhoudt, en dat betrekking heeft
op redelijke gronden die de indruk of de schijn van partijdigheid doen ontstaan, zonder
dat een daadwerkelijke vooringenomenheid of beïnvloeding moet worden aangetoond.
De inhoud van het arrest van het hof van beroep van Gent dd. 14 september 2011 –
gevolgd door het arrest van het Hof van Cassatie van 13 maart 2012- impliceert ten
onrechte dat Verzoekster, ook m.b.t. haar argumentatie inzake de objectieve partijdigheid,
had moeten aantonen dat het Hof van beroep te Gent zelf het vermoeden van onschuld
van Verzoekster heeft geschonden, dat het Hof van beroep daadwerkelijk beïnvloed was
en dat het Hof van beroep zich “gehouden” zou hebben geacht door de uitspraken van de
heer Londers, in zijn hoedanigheid van Eerste Voorzitter van het Hof van Cassatie.
26 Zie bijvoorbeeld E.H.R.M. 7 januari 2010, Petyo Petkov t./ Bulgarije, http://www.echr.coe.int; E.H.R.M. 10
februari 1995, Allenet de Ribemont t./ Frankrijk, http://www.echr.coe.int; E.H.R.M. 15 december 2005, Kyprianou
t./ Cyprus, http://www.echr.coe.int; E.H.R.M. 1 oktober 1982, Piersack t./ België, http://www.echr.coe.int.
27 Zie bijvoorbeeld Cass. 19 mei 1988, A.C. 1987-88, nr. 582; Cass. 8 november 1979, Pas. 1980, I, 310.
129