VERZOEKSCHRIFT

9191/1288432.1
kennis nemen van de inhoud van kranten, televisie- of radiouitzendingen, dan wel
contacten binnen de lokale leefgemeenschap, tot kwellende beproevingen verheven.
De aanhoudendheid waarmee Verzoekster werd belaagd (zie hierna) illustreert treffend
dat bepaalde Belgische overheidslichamen –die zowel collectief als individueel in hun
ambtelijk optreden eerbied aan het Verdrag zijn verschuldigd-, overhaast de publieke
vernietiging van Verzoekster nastreefden, om redenen die Verzoekster niet kent, doch
hopelijk aan het licht zullen komen. Dit kwaadwillig inzicht werd mogelijk gemaakt door de
Verdragsschendingen waaraan de heer Eerste voorzitter van het Hof van Cassatie
Ghislain LONDERS zich heeft overgeleverd.
213. In de tweede plaats is de opstelling van de heer Eerste voorzitter van het Hof van
Cassatie Ghislain LONDERS de vrijgeleide geweest voor de handelswijze van de heer
Eerste voorzitter van het hof van beroep van Brussel Guy DELVOIE en de heer
Kamervoorzitter Paul BLONDEEL en de verdragsschendingen waarvoor zij
verantwoordelijk zijn.
3. De algemene rechtsbespreking:
214. In de eerste plaats kan niet worden betwist dat het handelen van magistraten (zoals hier
de hoogste magistraten van het land) voor de vaststelling van de rechtsmacht van uw Hof
en de toepassing van het Verdrag, een relevant criterium is. De in dit verzoekschrift
gewraakte handelingen zijn toe te rekenen aan het Koninkrijk België. De plegers van de
verdragsschendingen zijn allen bekleed met staatsmachten, inzonderheid die toegekend
aan de rechterlijke macht.
Zoals een lidstaat instaat voor de verdragsschendingen binnen het onderwijsbestel
gesteld door individuele leraars of schooloverheden staat een lidstaat in voor het
optreden van de leden van de rechterlijke macht (Commissie, nr. 7743/76, beslissing van
15 december 1977, Cosans v. UK, p. 149).
215. Op het vlak van de toepasselijkheid van artikel 6 van het Verdrag op rechten die in het
raam van een tuchtprocedure kunnen gelden, heeft Uw Hof haar oorspronkelijke
rechtspraak bijgesteld en verfijnd.
In het arrest Pellegrin van 8 december 1999 heeft Uw Hof geoordeeld dat het geheel van
geschillen tussen de overheid en ambtenaren die zijn tewerkgesteld in betrekkingen die
een deelneming aan de uitoefening van de openbare macht impliceren, aan de
toepassingssfeer van artikel 6 E.V.R.M. ontsnapt, daar die geschillen geen betwistingen
betreffen over het vaststellen van burgerlijke rechten en verplichtingen. De tuchtsancties
die te dezen kunnen worden opgelegd, aanziet het Hof evenmin als strafvervolgingen in
de zin van artikel 6 E.V.R.M. (E.H.R.M. grote kamer, 8 december 1999, "Pellegrin t.
Frankrijk, verz. 28541/95).
Deze rechtspraak is echter achterhaald. De grote kamer van het Hof besliste immers in
een arrest van 19 april 2007 ("Vilho Eskelinen e.a. t. Finland", verz. 63235/00):
138