VERZOEKSCHRIFT

9191/1288432.1
waren zowel de heer Eerste voorzitter van het Hof van Cassatie Ghislain LONDERS als
de heer Eerste voorzitter van het hof van beroep van Brussel Guy DELVOIE aanwezig en
stonden ze samen de journalisten te woord 30 . Op de tv-beelden die 's avonds van deze
persconferentie werden uitgezonden verklaarde de heer Eerste voorzitter van het Hof van
Cassatie Ghislain LONDERS dat één van de rechters, namelijk Verzoekster, het geheim
van het beraad had geschonden door te spreken met haar echtgenoot:
"'Mevrouw Schurmans heeft met mij nooit contact gehad', aldus Londers. Hij zei ook nog
'heel erg geschrokken te zijn van de brief die Leterme naar Vandeurzen heeft gestuurd'.
Hij stipte aan dat een magistraat tot geheimhouding verplicht is en dat die plicht ook geldt
voor naaste familieleden. Hij noemde het vrij verrassend te moeten lezen dat de man van
mevrouw Schurmans contact heeft gehad met het kabinet van de premier om hem te
waarschuwen voor een dramatische wending in het dossier" 31 .
Dergelijke stelling, zonder enige nuance vertolkt op een persconferentie, houdt een
schending in van het vermoeden van onschuld (E.H.R.M., 10 februari 1995, "Allenet de
Ribemont t. Frankrijk", verz. 15175/89).
244. Uw Hof heeft eerder geoordeeld dat het vermoeden van onschuld dat door artikel 6 van
het Verdrag wordt gewaarborgd, zowel in strafzaken, disciplinaire, als in administratieve
zaken moet worden nageleefd.
245. In de mate de heer Eerste voorzitter van het Hof van Cassatie Ghislain LONDERS -en de
heer Eerste voorzitter van het hof van beroep van Brussel Guy DELVOIE (gelet op hun
zeer innige samenwerking in de eerste dagen van dit schandaal)- zouden beweren dat zij
hun uitspraken hebben gedaan als disciplinaire overheid (de heer Eerste voorzitter van
het hof van beroep van Brussel Guy DELVOIE t.o.v. Verzoekster en de heer Eerste
voorzitter van het Hof van Cassatie Ghislain LONDERS t.o.v. de heer Eerste voorzitter
van het hof van beroep van Brussel Guy DELVOIE), dan nog hebben zij artikel 6 van het
Verdrag geschonden.
Uw Hof heeft immers in het arrest Albert en Le Compte van 10 februari 1983 geoordeeld
dat het vermoeden van onschuld ook in disciplinaire zaken geldt (nrs. 38-42):
39. Pour sa part, la Cour a estimé superflu de trancher la question de l’applicabilité du
paragraphe 1 de l’article 6 (art. 6-1) au titre pénal, mais a résolu d’examiner sous l’angle
du paragraphe 1 (art. 6-1), en interprétant la notion de "procès équitable", la substance
des griefs formulés par le requérant en vertu des paragraphes 2 et 3 (art. 6-2, art. 6-3)
(paragraphe 30 ci-dessus). A ses yeux, les principes énoncés au paragraphe 2 (art. 6-2)
et dans les seules clauses du paragraphe 3 (art. 6-3) invoquées par le Dr Albert, à savoir
les alinéas a), b) et d) (art. 6-3-a, art. 6-3-b, art. 6-3-d), valent mutatis mutandis pour
celles des procédures disciplinaires que régit le paragraphe 1 (art. 6-1) de la même
manière que dans le cas d’une personne accusée d’une infraction pénale.
30 . Deze aanwezigheid wordt bevestigd door de pers, zie bijv. De Tijd van 19 december 2008, blz. 3, beschikbaar
op Mediargus.
31 . http://www.tijd.be/nieuws/binnenland/Cassatie_ziet_geen_bewijzen_voor_beinvloeding.8119903-438.art
159