VERZOEKSCHRIFT

256. Op ministens vier punten is deze nota van het Hof van Cassatie, ondertekend door de
heer Eerste voorzitter van het Hof van Cassatie Ghislain LONDERS en opgesteld in
nauwe samenwerking met de heer Eerste voorzitter van het hof van beroep van Brussel
Guy DELVOIE, in strijd met het recht op een eerlijk proces:
257. A. In de litigieuze nota wordt onder de handtekening van de heer Eerste voorzitter van het
Hof van Cassatie Ghislain LONDERS, zonder enige nuancering of voorbehoud,
geoordeeld dat het geheim van het beraad werd geschonden en dat dit een misdrijf is:
9191/1288432.1
“Het betrof vertrouwelijke informatie die enkel kon verkregen worden omdat, zoals
blijkt uit de brief van de eerste Minister van 17 december 2008, een van de
zetelende magistraten van het Hof van Beroep zijn beroepsgeheim en meer
bepaald het geheim van het beraad klaarblijkelijk had geschonden, feit dat
strafbaar is gesteld overeenkomstig artikel 548 van het Strafwetboek”
(nota van de heer Eerste voorzitter van het Hof van Cassatie Ghislain LONDERS,
blz. 2, punt 3.1)
Dergelijke bewering is in strijd met het vermoeden van onschuld (artikel 6, §2. van het
Verdrag) en het recht op een eerlijk proces (artikel 6, 1. van het Verdrag) met verweer en
tegenspraak (art. 6, §3. van het Verdrag). In het arrest Allenet de Ribemont tegen
Frankrijk besliste Uw Hof immers dat het vermoeden van onschuld niet alleen dient
gerespecteerd door de rechters in hun rechtsprekende functies, maar door alle
staatsorganen (E.H.R.M., 10 februari 1995, "Allenet de Ribemont t. Frankrijk", verz.
15175/89).
Ook de heer Eerste voorzitter van het Hof van Cassatie Ghislain LONDERS en de Eerste
Voorzitter van het Hof van beroep moeten dit vermoeden eerbiedigen ook wanneer ze
een niet rechtsprekende functie uitoefenen (zie: E.H.R.M., 28 november 2002, "Lavents t.
Letland", verz. 58442/00, § 125 e.v.; E.H.R.M., 9 februari 2006, "Freimanis en Lidums t.
Letland", verz. 73443/01 en 74860/01, § 130 e.v.).
Herhaaldelijk heeft Uw Hof het belang benadrukt van de woordkeuze wanneer organen
van de Staat verklaringen afleggen vooraleer een burger berecht en veroordeeld is (zie
bijvoorbeeld: E.H.R.M., 17 januari 2001, "Daktaras t. Litouwen", verz. 42095/98, § 41;
E.H.R.M., 26 maart 2002, "Butkevicius t. Litouwen", verz. 48297/99, § 49; E.H.R.M., 25
maart 2008, "Vitan t. Roemenië", verz. 42084/02, § 69).
De nota opgesteld door de heer Eerste voorzitter van het Hof van Cassatie Ghislain
LONDERS in samenspraak met de heer Eerste voorzitter van het hof van beroep van
Brussel Guy DELVOIE bevat echter geen enkele nuance en geen enkel voorbehoud,
maar stelt onomwonden dat Verzoekster een misdrijf heeft gepleegd.
In zijn schrijven van 28 januari 2009 gericht aan de heer Eerste voorzitter van het Hof van
Cassatie Ghislain LONDERS, bevestigt heer procureur generaal bij het Hof van Cassatie
Jean-François LECLERCQ Leclercq dat de nota zowel het vermoeden van onschuld als
de plicht tot onpartijdigheid heeft geschonden (zie hiervoor randnummer 108). Met zijn
165