VERZOEKSCHRIFT

9191/1288432.1
beschuldigingen bovendien niet “louter” geuit door een lid van het Openbaar Ministerie
maar door de hoogste zetelende magistraat van het land, in naam van de gerechtelijke
macht. Kwestieuze beschuldigingen werden daarenboven minstens twee maal schriftelijk
geformuleerd, in een brief en nota bestemd voor de Kamer, en nadien onder ede
bevestigd.
Ook bij andere gelegenheden heeft Uw Hof trouwens reeds benadrukt dat hiërarchische
relaties wel degelijk een probleem van objectieve onpartijdigheid kunnen veroorzaken 19 .
Het zou dus niet opgaan om de stelling van Verzoekster te trachten te weerleggen door
aan te voeren dat de heer Londers zelf geen uitspraak over de cassatievoorziening van
Verzoekster heeft gedaan. De vereiste van de objectieve onpartijdigheid heeft zoals
aangetoond inderdaad een veel ruimere draagwijdte.
183. In die omstandigheden staat vast dat er in casu sprake is van een onherstelbare
schending van het beginsel van de objectieve onpartijdigheid, waaraan ook Het Hof van
Cassatie moet voldoen (zie mutatis mutandis de arresten van Uw Hof inzake Borgers en
Vermeulen 20 ).
Verzoekster bevond zich voor de Belgische rechters, zowel voor het hof van beroep te
Gent, als voor het Hof van Cassatie, onmiskenbaar in de situatie dat de schijn van
partijdigheid in hoofde van Het Hof van Cassatie, die door de hierboven beschreven
omstandigheden is ontstaan, nog onmogelijk ongedaan kan worden gemaakt. Elke
persoon die zich in de situatie van Verzoekster zou bevinden, zou ongetwijfeld deze
schijn van partijdigheid ervaren.
De redelijkheid en objectiviteit van deze vrees van Verzoekster vond bovendien ruime
steun in voornoemde scherpe en ondubbelzinnige reactie van de Procureur-generaal bij
Het Hof van Cassatie. Opmerkelijk is dat de magistraat van het openbaar ministerie die
voor het Hof van Cassatie het ambt waarnam, een volstrekt afwijkende mening
verkondigde en meende dat niets van de gebeurtenissen belette dat het Hof van Cassatie
met eerbied voor het EVRM in de zaak van Verzoekster recht zou kunnen spreken.
Daarnaast is het ook opmerkelijk dat het hof van beroep te Gent in zijn arrest dd. 14
september 2011 geweigerd heeft ernstig in te gaan op de door Verzoekster ingeroepen
verdragsschendingen doch haar heeft aangemoedigd om die schendingen voor uw Hof in
te roepen (§ 4.3.2. van dat arrest).
184. Het staat bijgevolg onmiskenbaar vast dat Verzoekster objectieve gronden had om aan te
voeren dat Het Hof van Cassatie, in welke samenstelling dan ook, nog onmogelijk op een
schijnbaar onpartijdige en onafhankelijke wijze haar zaak kon benaderen.
19 Zie bijvoorbeeld E.H.R.M. 15 december 2005, Kyprianou t./ Cyprus, http://www.echr.coe.int, § 121
(“hierarchical or other links with another actor in the proceedings”; vrije vertaling: “hiërarchische of andere banden
met een andere actor in de procedure”); E.H.R.M. 1 oktober 1982, Piersack t./ België, http://www.echr.coe.int, §
31.
20 E.H.R.M. 30 oktober 1991, Borgers t./ België, http://www.echr.coe.int; E.H.R.M. 20 februari 1996, Vermeulen t./
België, http://www.echr.coe.int.
118