VERZOEKSCHRIFT

9191/1288432.1
De door het arrest van het hof van beroep van Gent dd. 14 september 2011 vermelde
stelling dat de magistraten geacht worden bestand te zijn tegen de beeldvorming in deze
zaak die uitgaat van publieke verklaringen van partijen, betrokken derden of louter derden
of die uitgaat van de media, heeft betrekking op het vermoeden van onpartijdigheid, doch
dit vermoeden wordt in wezen louter ingevuld op het vlak van de subjectieve
onpartijdigheid.
Het zich louter baseren op voornoemd vermoeden van onpartijdigheid, zonder concreet
aan te geven waarom de door de beklaagde aangevoerde gronden van objectieve
partijdigheid onvoldoende gerechtvaardigd zouden zijn, houdt de ontkenning zelf in van
het bestaan van het beginsel van de objectieve onpartijdigheid. Elke legitieme schijn van
partijdigheid zou immers in die hypothese ipso facto door het door het arrest van het hof
van beroep van Gent dd. 14 september 2011 gehanteerde vermoeden van subjectieve
onpartijdigheid worden weerlegd.
Het arrest van het hof van beroep van Gent dd. 14 september 2011 –gevolgd door het
arrest van het Hof van Cassatie van 13 maart 2012- had zich, bij het verwerpen van het
verweermiddel van Verzoekster inzake de schending van het beginsel van onpartijdigheid,
bijgevolg niet mogen beperken tot het trachten aantonen van de afwezigheid van een
subjectieve partijdigheid in hoofde van de leden van het Hof van beroep, maar had
daarnaast ook de redenen moeten vermelden waarom de vrees in hoofde van
Verzoekster en derden m.b.t. de onpartijdigheid van het Hof van beroep niet objectief
verantwoord was. Dit laatste heeft het arrest van het hof van beroep van Gent dd. 14
september 2011 –gevolgd door het arrest van het Hof van Cassatie van 13 maart 2012-
duidelijk niet gedaan, zodat de invulling die het aan het beginsel van de onpartijdigheid
heeft gegeven, onjuist is.
Diezelfde rechtsfout, die neerkomt op een schending van het EVRM, werd door het Hof
van Cassatie begaan. Immers, het Hof van Cassatie heeft geoordeeld dat er geen
verdragsrechtelijke gronden bestaan waaruit zou blijken dat het hof van beroep van Gent
niet over de vereiste schijn van onpartijdigheid beschikte. Door aldus te oordelen nam het
Hof van Cassatie de verdragschending gepleegd door het hof van beroep van Gent over.
199. Verzoekster heeft in haar regelmatig genomen syntheseconclusie (voor het Hof van
beroep) niet alleen de subjectieve partijdigheid van de leden van het Hof van beroep te
Gent aangekaart, maar heeft in een afzonderlijk verweermiddel m.b.t. de schending van
het beginsel van de objectieve onpartijdigheid het volgende opgeworpen (eigen nadruk
en onderlijning):
- “Wanneer een lagere rechtsprekende instantie gevraagd wordt recht te spreken
nadat een hogere rechtsprekend instantie –handelend via haar eerste voorzitter
qualitate qua, zoals hij zelf meermaals bevestigde- de feiten reeds als bewezen
heeft verklaard en in rechte gekwalificeerd en daarenboven kwaad opzet aan
concluante heeft toegeschreven zodat een veroordelende uitspraak voorligt, staat
130