VERZOEKSCHRIFT

9191/1288432.1
Dit laatste is precies wat hij ten aanzien van de positie van Verzoekster wél heeft gedaan,
door - zoals gezegd - te verkondigen dat zij klaarblijkelijk een misdrijf had gepleegd, meer
bepaald een schending van haar beroepsgeheim, terwijl zij zich laterin een procedure
voor Het Hof van Cassatie bevond, waar een vermeende schending van haar
beroepsgeheim aan de orde was.
173. Ter ondersteuning van haar stelling dat de voorgaande vaststellingen een schending van
artikel 6 E.V.R.M. inhouden, verwees Verzoekster reeds voor het Hof van Cassatie naar
de volgende relevante rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens
(hierna: E.H.R.M.) m.b.t. de algemene rechtsbeginselen van onafhankelijkheid en
onpartijdigheid en van het vermoeden van onschuld.
174. Uw Hof de relevante principes m.b.t. dit middel zeer treffend uiteengezet in de zaak
Allenet de Ribemont v. Frankrijk 13 .
De feiten in de zaak Allenet de Ribemont kunnen als volgt worden samengevat. Naar
aanleiding van de moord op een Frans parlementslid en ex-minister M. Jean de Broglie
werd de heer Allenet de Ribemont gearresteerd. Dezelfde dag van zijn arrestatie werd
een persconferentie gehouden over de meerjaarlijkse begroting van de Franse politie,
waarop de moord ter sprake kwam. Door de toenmalige Franse minister van
binnenlandse zaken, de directeur van de gerechtelijke politie van Parijs en een
commissaris van de criminele brigade, werden in antwoord op vragen van een journalist
uitspraken gedaan waarbij de heer Allenet de Ribemont werd vermeld als een van de
initiatiefnemers van de moord. Nadat hij buiten vervolging werd gesteld, stelde de heer
Allenet de Ribemont een vordering tot schadevergoeding in tegen de Franse staat, maar
deze werd binnen de Franse rechtsorde telkens afgewezen. De heer Allenet de Ribemont
trok daarop naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens.
Uw Hof oordeelde dat het vermoeden van onschuld geschonden was en veroordeelde de
Franse staat tot schadevergoeding op grond van de volgende overwegingen:
“36. Or la Cour estime qu’une atteinte à la présomption d’innocence peut émaner
non seulement d’un juge ou d’un tribunal mais aussi d’autres autorités publiques.
37. Lors de la conférence de presse du 29 décembre 1976 M. Allenet de Ribemont
venait d’être arrêté par la police (paragraphe 9 ci-dessus). Bien qu’il ne se trouvât
pas encore inculpé de complicité d’homicide volontaire (paragraphe 12 ci-dessus),
son interpellation et sa garde à vue s’inscrivaient dans le cadre de l’information
judiciaire ouverte quelques jours plus tôt par un juge d’instruction de Paris et lui
conféraient la qualité d’"accusé" au sens de l’article 6 par. 2 (art. 6-2). Les deux
hauts fonctionnaires de police étaient en l’occurrence chargés de conduire les
investigations. Tenus en contrepoint de l’information judiciaire et appuyés par le
ministre de l’Intérieur, leurs propos s’expliquent par l’existence de celle-ci et
présentent un lien direct avec elle. L’article 6 par. 2 (art. 6-2) s’applique donc en
l’espèce.
(…)
13 E.H.R.M. 10 februari 1995, Allenet de Ribemont t./ Frankrijk, http://www.echr.coe.int.
111