VERZOEKSCHRIFT

9191/1288432.1
o op het volstrekt ongewenst bezoek door de heer Kamervoorzitter Paul
BLONDEEL aan huis van ondergetekende. De heer Kamervoorzitter Paul
BLONDEEL droeg zelfs aan de kinderen van Verzoekster op te zeggen
dat wat Verzoekster deed het einde van haar loopbaan zou betekenen.
Ook na de uitspraak van 12 december 2008 zou de heer Eerste voorzitter van het hof van
beroep van Brussel Guy DELVOIE Verzoekster blijven belagen. Alhoewel hij zeer goed
wist dat Verzoekster ziek was, drong hij aan op een spoedig onderzoek van de tuchtzaak
die hij lastens Verzoekster had geopend en waarbij hij raadsheer A. Boyen als
onderzoeker had aangesteld.
Dat deze niet aflatende reeks van ongeoorloofde démarches de rust en dus het privéleven
van Verzoekster ernstig hebben verstoord, kan geen twijfel lijden. Waar de
materiële feiten op zichzelf daartoe reeds ruim volstaan, geldt dat des te meer wanneer
men in aanmerking neemt dat deze handelwijze uitgaat van de persoon van de heer
Eerste voorzitter van het hof van beroep van Brussel Guy DELVOIE en de heer
Kamervoorzitter Paul BLONDEEL.
Het spreekt voor zich dat Verzoekster en haar gezin bijzonder zwaar werden verontrust
nu de ongeoorloofde druk op Verzoekster precies werd uitgeoefend door personen die
een dergelijk belangrijk gerechtelijk ambt bekleden en die uit dien hoofde over een groot
gezag te haren opzichte beschikten en die bovendien effectief in staat zijn om haar
loopbaan te breken, o.a. in het raam van de evaluatie waaraan elk magistraat
onderworpen is.
Door het feit dat zij door hun belaging ook de echtgenoot en de kinderen van Verzoekster
bereikten, hebben zijzelf het geheim van het beraad en hun beroepsgeheim miskend.
Bovendien hebben zij de naleving van het beroepsgeheim door Verzoekster ook zwaar
gehypothekeerd. Door de intensiteit en de hardnekkigheid van hun belaging, konden de
huisgenoten onmogelijk onwetend en afzijdig blijven en hebben zij aan den lijve moeten
ondervinden en vernemen wat er binnen het hof van beroep van Brussel in de Fortis-zaak
gebeurde.
Betrokkenen hebben onmiskenbaar wetens en willens gehandeld en wisten zeer goed -
en dienden in ieder geval redelijkerwijze te weten - dat hun gedrag de rust van
Verzoekster ernstig zou verstoren 29 . Op verdragsrechtelijk niveau kunnen die feiten enkel
als een grove schending van artikel 8 van het Verdrag worden beschouwd.
241. Die feiten, die allen een schending van artikel 8 van het Verdrag in zich dragen, zouden
zich niet hebben voorgedaan, zich minstens niet in dezelfde intensiteit hebben
voorgedaan, dan wel in ieder geval vroeger zijn gestaakt geweest, indien de
tuchtklachten tegen de auteurs van die feiten, nl. de heer Eerste voorzitter van het hof
van beroep van Brussel Guy DELVOIE en de heer Kamervoorzitter Paul BLONDEEL, een
verdragsconforme behandeling hadden gekregen, wat manifest niet het geval was.
29 Zie Gedr.St., Kamer, 1996-97, nr.1046/1, 2.
156