VERZOEKSCHRIFT

208. Omdat de klacht van 12 december 2008 o.m. gericht was tegen de heer Eerste voorzitter
van het hof van beroep van Brussel, moest de klacht in de handen van de heer Eerste
voorzitter van het Hof van Cassatie Ghislain LONDERS worden neergelegd (artikel 410,
§1, 1° eerste gedachtenstreepje van het gerechtelijk wetboek in samenlezing met artikel
410, §3 van het gerechtelijk wetboek).
9191/1288432.1
Echter, nooit is de heer Eerste voorzitter van het Hof van Cassatie Ghislain LONDERS de
rechtsprekende overheid die bevoegd is om de klacht te berechten. De wet bepaalt
uitdrukkelijk dat de tuchtberechting, m.a.w. de beoordeling welk gevolg aan een klacht
moet worden gegeven, toekomt aan de eerste kamer van het Hof van Cassatie wanneer
een eerste voorzitter van een hof van beroep of een raadsheer in het hof van beroep
wordt vervolgd (artikel 412, §2, 1°, laatste gedachtenstreepje van het gerechtelijk
wetboek).
In deze zaak echter, heeft de heer Eerste voorzitter van het Hof van Cassatie Ghislain
LONDERS bij aangetekende brief die Verzoekster op 16 december 2008 ontving (zie stuk
nummer 26) de klacht van Verzoekster van 12 december 2008 afgewezen.
De heer Eerste voorzitter van het Hof van Cassatie Ghislain LONDERS heeft bijgevolg
een rechtsprekende handeling gesteld, zich een rechtsprekende bevoegdheid die hij
krachtens de wet niet had toegeëigend en daarenboven geen enkele tegenspraak
mogelijk gemaakt. Verzoekster werd immers niet eens gehoord, op welke wijze dan ook.
2. Het middel omvat twee luiken:
209. Door te handelen zoals hiervoor werd beschreven, heeft de heer Eerste voorzitter van het
Hof van Cassatie Ghislain LONDERS met zijn beslissing van 16 december 2008 de
artikelen 6, 8, 13 en 17 van het Verdrag geschonden, minstens die schending ingeleid,
dan wel mogelijk gemaakt.
Enerzijds is het zo dat tegen het licht van artikel 6 van het Verdrag, de heer Eerste
voorzitter van het Hof van Cassatie Ghislain LONDERS op een oneigenlijke wijze zijn
bevoegdheden heeft uitgeoefend (uitoefening waartegen in de Belgische rechtsorde geen
verhaal openstaat) waardoor hijzelf jegens Verzoekster (en bij terugkaatsing jegens haar
gezin), onrechtmatige rechtsgevolgen die, op zichzelf beschouwd, schendingen van het
verdrag inhielden, mogelijk heeft gemaakt en, anderzijds, die houding er net toe heeft
geleid dat andere magistraten (zoals de korpsoverste van Verzoekster en de heer
Kamervoorzitter Paul BLONDEEL), zelf door aansluitende handelingen de rechten van
Verzoekster hebben kunnen schenden.
De schendingen van het Verdrag waarover Verzoekster zich bij Uw Hof beklaagt, vinden
bijgevolg steun in de beslissing van de heer Eerste voorzitter van het Hof van Cassatie
Ghislain LONDERS zelf, alsook in de gevolgen van die beslissing.
210. De niet-verdragsconforme behandeling van de klacht van Verzoekster heeft derhalve een
tweeledige navolgende verdragsschending ingeleid. Door de onmiddellijke eliminatie van
136