Nr 611, kwiecień 2006 - Znak

KALONYMOS SZAPIRA
oddać własne życie za Boga, jak to napisano: „Gdybyśmy złożyli na
ofiarę to, co w oczach Egipcjan jest niedozwolone, czy nie ukamienowaliby
nas?” (Wj 8, 22). Ale Żydzi poszli dalej, nie bacząc na niebezpieczeństwo.
Gdy Bóg zapragnął rozpocząć objawianie Tory Mojżeszowi –
a pierwszym przykazaniem dla ludu żydowskiego było Prawo dotyczące
kalendarza księżycowego – dobrze wiedział, jak wielu przygotowań
Żydzi potrzebowali. Widzimy wszak, że Mojżesz, który dopiero
po przygotowaniu się i uświęceniu zbliżył się – zgodnie ze słowami
Tory – do „ciemnego obłoku, w którym był Bóg” (Wj 20, 18),
aby przyjąć Torę na Synaju, wymagał również odpowiedniego przygotowania
od Żydów. Jakże więc objawianie Tory mogło rozpocząć
się jeszcze za pobytu Żydów w Egipcie i jak zasłużyli sobie oni na
wybawienie i odkupienie? Ażeby mogło do tego dojść, Bóg dał im
przykazanie o „dziesiątym dniu miesiąca”, żądające od nich nieegoistycznej
wiary i gotowości na śmierć gwoli Boga. W ten sposób Żydzi
zasłużyli sobie na objawienie [głoszące]: „Miesiąc ten będzie dla was
początkiem miesięcy”. Tak więc oba przykazania dane są razem:
„Miesiąc ten będzie…” było przykazaniem pierwszym, otrzymanym
jako zasługa za „Dziesiątego dnia tego miesiąca niech się każdy postara
o baranka”.
Mattot
11 lipca 1942
Mówił więc Mojżesz do wodzów pokoleń izraelskich te słowa: „Oto, co
nakazuje Pan” (Lb 30, 2).
Kwestia jest dobrze znana: Dlaczego rozdział nie rozpoczyna się
wersetem wyjaśniającym, że Bóg przemówił do Mojżesza, jak to się
dzieje w wielu innych miejscach? Raszi (tamże) tłumaczy, że o ile
inni prorocy zapowiadali swe proroctwa słowami: „Tak mówi Bóg”,
o tyle proroctwo Mojżesza było od tamtych wyższe, gdyż oznajmiało
się zwrotem „Oto, co nakazuje”. Ale skoro tak, to dlaczego w czasie
wychodzenia z Egiptu, gdy nastąpiło tak potężne objawienie,
102