Nr 611, kwiecień 2006 - Znak

84
KALONYMOS SZAPIRA
nawet najwznioślejsze i najbardziej tajemne Światło, nawet to, które
zwykle, jako tak bardzo wzniosłe, ukryte jest przed światem. Może
nawet objawić udrękę Boga i Jego, by tak rzec, płacz nad cierpieniami
ludu żydowskiego. Wówczas, jak to napisano, „Tamtym za ich
niegodziwość zapłaci; i zgubi ich własna złośliwość” (Ps 94, 23), a nasze
ocalenie objawi się wnet, od razu i natychmiast.
Czy jest możliwe, aby taki właśnie był sens wersetu „Boże mój,
Boże, czemuś mnie opuścił? Daleko od mego Wybawcy słowa mego
jęku” (Ps 22, 2)? My oczywiście wierzymy, że Ty nas ocalisz, że nie
porzuciłeś nas całkowicie, Boże zachowaj. Ale mówiąc, że czujemy
się „opuszczeni”, mamy na myśli to, że tak daleko jest nasze ocalenie,
a tymczasem cierpienia trwają ciągle, bezustannie. Psalm w dalszym
ciągu mówi: „Tyś Święty, Ty mieszkasz w błaganiach Zgromadzenia
Izraela”.
Z nauk świątobliwego reb Szneura Zalmana z Ladów, błogosławionej
pamięci, dowiadujemy się, że słowo kadosz (Święty) wyraża
oddzielenie i osobność, jak w Pwt 22, 9: „Nie zasiejesz w twojej winnicy
dwu gatunków roślin, aby wszystkie nie zostały uznane za święte
(tukdasz, potępione)”. Tymczasem werset z Rdz 38, 21 Raszi objaśnia
tak: „Nie było tu żadnej prostytutki sakralnej (kedesza)”; słowo
to (kedesza) znaczy oddzielna, wyznaczona do specjalnego celu.
Otóż taki właśnie jest sens Boskiej świętości (Kedusza) – że jest
On oddzielony i różny od wszystkich światów. Werset znaczy więc:
„Dlaczego mnie opuściłeś, Ty, któryś jest święty [to znaczy oddzielony
i odrębny]?”. Lecz prawdą jest to, że „Tyś Święty, Ty mieszkasz
w błaganiach Zgromadzenia Izraela”. Można Cię odnaleźć
w Torze i w modlitwach Żydów, nazywanych „błaganiami Zgromadzenia
Izraela”. Jakże jednak możesz znosić upokarzanie Tory
i cierpienia ludu żydowskiego, który poddawany jest mękom tylko
dlatego, że przestrzega Tory?
Stąd też naszym, Żydów, obowiązkiem jest pojmować Torę,
w której przebywa Święty Błogosławiony. Wchodząc w Torę, ucząc
się jej i przestrzegając jej nakazów, naprawdę wkraczamy w obecność
Boga. Później objawi się Jego płacz i Jego głos, jak gdyby opłakujący
nasze cierpienia, wszelkie zaś zło po prostu rozpłynie się jak
dym. Co prawda, w okresach cierpień bardzo trudno jest studiować,