12.11.2014 Views

Nr 611, kwiecień 2006 - Znak

Nr 611, kwiecień 2006 - Znak

Nr 611, kwiecień 2006 - Znak

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

TEMAT MIESIĄCA<br />

Żydzi radowali się głównie tym, że zostali ocaleni przed unicestwieniem,<br />

nie zaś widokiem Mordechaja przyodzianego we wspaniałe,<br />

błękitne szaty królewskie. Dlaczego pieśń mówi najpierw o radości<br />

na widok Mordechaja odzianego w królewskie błękity, a dopiero<br />

potem: „Stałeś się na zawsze ich wybawieniem i ich nadzieją<br />

w każdym pokoleniu”?<br />

Psalm 102 rozpoczyna się słowami: „Modlitwa utrapionego, gdy<br />

upada na duchu i wylewa skargę swoją przed Panem”. Sens jest taki.<br />

Kiedy ktoś doznaje, Boże zachowaj, lekkich cierpień, może potrafi<br />

ukryć je w sobie. Nie są bardzo wielkie, więc może owinąć się wokół<br />

nich i w sobie je osaczyć. Gdy jednak cierpienie wzrasta i osiąga punkt,<br />

w którym nie może on już go osaczyć i zawrzeć w sobie, nie jest też<br />

w stanie utrzymać go w ukryciu, a więc musi ujawnić je w słowach,<br />

w płaczu bądź krzyku.<br />

Gdyby – Boże uchowaj! – cierpienia miały rosnąć dalej, doznający<br />

ich człowiek może znaleźć się w punkcie, w którym udręki osaczają<br />

go i one owijają się wokół niego, jak w wersecie „Osaczył mnie<br />

i nagromadził wokół jadu i goryczy” (Lm 3, 5).Taki jest sens słów<br />

„Modlitwa utrapionego…” (Ps 102). Gdy całe jestestwo utrapionego<br />

spowite jest w rozpacz i udrękę, zmuszony jest on wylać swą skargę<br />

przed Bogiem. Cała jego istota przelewa się w modlitwę, jak to mówi<br />

Psalm 22, 15: „Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił? (…) Rozlany<br />

jestem jak woda”.<br />

Dokładnie na odwrót rzecz się ma z ulgą w cierpieniu. Kiedy Bóg<br />

ratuje kogoś z rozpaczliwego położenia, ten ktoś może swoje wybawienie<br />

pomieścić w sobie. Jeśli jednak wybawienie znacznie przekracza<br />

oczekiwania człowieka, otacza go zewsząd i spowija odkupienie.<br />

Dlatego w naszej liturgii (Jocer do Parszat ha-Chodesz) wymieniamy<br />

miesiąc Nissan jako miesiąc „objęty przez wybawienie”.<br />

Przyczyna tego jest bodaj następująca: O aurot (światłach) i sefirot<br />

(emanacjach) mówi się, że każde z nich zawiera Aur Penimi (Światło<br />

Wewnętrzne) i Aur Makif (Światło Otaczające). Światło Wewnętrzne<br />

jest o wiele mniejsze, więc może się zmieścić w naczyniu (keli).<br />

Światło Otaczające, jako o wiele większe i nie mieszczące się w naczyniu,<br />

wylewa się z niego i je spowija.<br />

Jak dobrze wiadomo, wszelkie wybawienie płynie do nas od Boga<br />

poprzez sefirot. Kiedy więc Bóg śle komuś zbawienie za pośrednic-<br />

89

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!