Nr 611, kwiecień 2006 - Znak

TEMAT MIESIĄCA
dwa elementy, dwa przejawienia mowy. Dla świata słowo Boga staje
się micwot (przykazaniami), których mają przestrzegać ludzie, i rozkazami
dla świata stworzonego, który ma wejść w istnienie. Bóg rozporządza,
by słońce świeciło w dzień, a księżyc w nocy, i tak dalej.
Dla ludu żydowskiego słowo Boga staje się Torą i micwot, które jego
i świat podtrzymują w istnieniu.
Na wyższym poziomie analizy Dziesięć Przykazań stanowi jedno
słowo i dziesięć oznajmień o stworzeniu – także jedno. Jak wyjaśnia
Raszi (Rdz 1, 1), w pierwszym dniu wszystko było już stworzone.
Na jeszcze wyższym poziomie słowo dziesięciu oznajmień i słowo
Dziesięciorga Przykazań także stanowią jedno słowo, gdyż On i Jego
słowo są Jednym. Tak jak On jest Jeden, tak też wszystkie Jego słowa
także są Jednym.
Człowiek wyższy, złączony z jednym głosem Boga w Torze, słyszy
głos Tory we wszystkich rzeczach tego świata – w szczebiocie
ptaków, w ryku bydła, w głosach i rozgwarze ludzi. Ze wszystkich
tych rzeczy płynie doń głos Boga bytującego w Torze. Jak napisano
w Pwt 5, 18, w chwili objawienia Tory „Usłyszeli potężny głos, który
nie ustawał…” 10 . Raszi (tamże) mówi, że głos nadający Torę nigdy
nie ustawał i zawsze można było go słyszeć. Ponieważ rozbrzmiewa
on zawsze i można go usłyszeć we wszystkim, nawet wszelkie zło
jest podniesione do rangi dobra. Wszelka zła mowa i wszelkie złe
nauki głoszone przez wrogów Izraela zostają przekształcone w głos
Tory, ponieważ i one istnieją w świecie. Swą żywotność czerpią z głosu
Boga bytującego w Torze, głosu, który rozszczepił się na złe słowa.
Jest po prostu tak, że słowa napomnienia znajdujące się w Torze
zmaterializowały się i przejawiły w takim stopniu, iż wrogowie Izraela
– ci lub owi – mogą mówić o fizycznym znęcaniu się nad Żydem,
Boże uchowaj. Skoro Tora wszystko jednoczy, również oni dostępują
godności bycia głosem Tory – i wszelkie zło zostaje osłodzone.
Powróćmy do wersetu, którym otwarliśmy ten rozdział: „Te są
prawa, które im przedstawisz”. Raszi (tamże) wyjaśnia, że gdziekolwiek
w jakimś zdaniu zostaje użyty zwrot „Te są”, dodaje on coś do
wcześniejszej kwestii, jako że stanowi jej kontynuację. Tutaj słowa „Te
10
Tych słów we wskazanym miejscu nie ma.
87