Nr 611, kwiecień 2006 - Znak

TEMAT MIESIĄCA
Mojżesz powiedział: „Tak mówi Pan” (Wj 11, 4), a tutaj, w tej sytuacji,
rzekł: „Oto, co nakazuje”?
W Talmudzie (Berachot 10a) czytamy, że r. Samuel b. Nachmani
powiedział w imieniu r. Jochanana:
Każdy szczególnie przez Dawida ulubiony rozdział Psalmów rozpoczynał
on i kończył słowem „szczęśliwy”. Rozpoczął słowem „szczęśliwy”, jak napisano:
„Szczęśliwy mąż”, i zakończył słowem „szczęśliwy”, jak napisano: „Szczęśliwi
wszyscy, co w Nim szukają ucieczki”.
Tosafiści 17 (tamże) pytają:
Dlaczego r. Samuel mówi „każdy rozdział”, skoro tylko jeden rozdział w Psalmach
zaczyna się i kończy słowem „szczęśliwy”? Pierwszy Psalm zaczyna się od
słów: „Szczęśliwy mąż”, a drugi kończy się słowami: „Szczęśliwi wszyscy, co
w Nim szukają ucieczki”. [Psalmy 1 i 2 tworzą jeden długi rozdział].
Tosafiści odpowiadają:
Może w Talmudzie nie chodzi konkretnie o „szczęście”, lecz o coś ogólniejszego,
co mają sugerować wersety zamykające i otwierające, jak na przykład
w Psalmach, które zaczynają się zwrotem „Pieśń Dawidowa”, a kończą słowem
„Śpiewam”, lub zaczynające się i kończące słowem „Alleluja” i tak dalej.
Spróbujmy wyciągnąć z tego jakąś naukę stosowną do naszej sytuacji.
Musimy zrozumieć, dlaczego Dawid każdy swój ulubiony rozdział
zaczynał i kończył tym samym zwrotem.
Być może sprawa ma się tak. We wstępie do świętego Zoharu
(1a) czytamy, że sefira Bina (Inteligencja) nazywana bywa światem
Mi (Kto), gdyż można ją zgłębiać, lecz nigdy się jej nie pozna, tak
dalece przekracza granice rozumienia. Sefira Malkut (Królestwo)
nazywana jest niekiedy światem Mah (Co), ponieważ człowiek pyta
i docieka, usiłując z jednego poziomu przebić się spojrzeniem do
drugiego, a wreszcie do najwyższego, na którym pytamy: „Co wiesz?
Co zobaczyłeś?”. Bo wszystko jest nadal równie tajemnicze,jak przed
rozpoczęciem poszukiwań. Tikkun (przywrócenie) sefiry Malkut do
17
Specjaliści od Tosefty, równoległego do Miszny zbioru tradycji ustnych.
103