Nr 611, kwiecień 2006 - Znak

KALONYMOS SZAPIRA
są” dodają te prawa do wcześniejszych. Podobnie jak owe wcześniejsze
– Dziesięć Przykazań – zostały nadane na Synaju, tak również te są
z Synaju. Dzięki Torze możemy ustalić, które słowa są osądami/wyrokami,
jak to napisano: „Wydali na niego wyrok” (2 Krl 25, 6).
Przedstawione ludowi prawa (sądy, wyroki) mają odpowiadać ich
potrzebom, nie zaś być z nimi sprzeczne, Boże uchowaj. Albowiem
one także są z Synaju, także są głosem Boga. Owszem, rozszczepiły się
one na din (osąd), na słowa, a nawet na niegodziwe czyny wrogów
Izraela. W midraszu (Tanchuma, Exodus, Ki Tissa 3) czytamy:
Mojżesz rzekł do Boga: „Ale kiedy umrę, już nie będą mnie pamiętać”. Bóg
odparł: „Obiecuję ci: tak jak stoisz teraz tutaj, dźwigając ich w górę i nauczając
ustępu o syklach, tak też co roku, gdy będą recytować przede Mną rozdział
o syklach, będzie tak, jakbyś sam stał na tym miejscu i dźwigał ich w górę”.
Midrasz tłumaczy, że właśnie dlatego Tora nie mówi „liczysz (…)
dokonujesz spisu” 11 , lecz „będziesz liczyć, (…) by dokonać spisu”
(Wj 30, 12). Gdyby, Boże uchowaj, powstała obawa, że wskutek
spisu spadnie na nich jakieś nieszczęście, ich głowy można podnieść,
recytując Torę, bo wszystko może stać się Torą i wszystko może przeistoczyć
się w dobro.
Purim
3 marca 1942
Lilia Jakuba radowała się i cieszyła
widząc razem
Mordechaja w królewskim błękicie, doznającego czci.
Stałeś się na zawsze ich wybawieniem
i ich nadzieją w każdym pokoleniu.
(Pieśń z liturgii purimowej)
11
W Biblii hebrajskiej mamy tu idiomatyczny zwrot tisa et-rosz bnej Israel, „podniesiesz
głowę synów Izraela”, oznaczający spis ludności. W dalszym ciągu gra słów oparta
na tym zwrocie.
88