Nr 474, listopad 1994 - Znak

PAPIE:2: W DIALOGU101Czlowiek przez nill uksztaltowany odrzuca autorytety, ale z tego wcalenie wynika, :ie icb nie po trzebuje, moZe nawet coraz bardziej potrzebuje- czego dowodem zdumiewajllce wplywy sekt, nawet doprowadzajllcychludzi do zbiorowych samob6jstw. To SIl, oczywiscie przyklady skrajne,szczeg61nie ci~zkie przypadki schorzen cywilizacyjnych. Czlowiek mniejwi~j normalny potrzebuje autorytetu, kt6ry rodzi si~ w dialogu, prowadzido osobistego zawierzenia osobie rzeczywiscie znanej - rna natomiasttrudnosci z uznaniem autorytetu instytucji, choeby najbardziej szanowaneji cenionej. Dotyczy to zwlaszcza mlodzieZy. Jan Pawel II jest tego swiadomi tak to ujmuje:W kaMej epoce iycia czlowiek pragnie bye afirmowany, pragnie majdowaemilo§e. W tej epoce pragnie tego w szczegolny sposob - przy czym taafirmacja nie mo:i:e bye akcePtacjll wszystkiego bez wyjlltku. Mlodzi wcaletego nie chclj.. Chcll tak:i:e, ai:eby ich poprawiae, chclj., a:i:eby im mowie tak lubnie. Potrzebujll przewodnik6w i to potrzebujll przewodnikow bardzo blisko.Je:i:eli odwolujll si~ tak:i:e do pewnych autorytetow, to tylko 0 tyle, 0 ile teautorytety potwierdzajlj. si~ rownoczeSnie jako ludzie bliscy, jako ci, ktorzyidll z mlodzie:i:!j. po wszystkich szlakach, po ktorych ona pos~puje.Dialog z Janem Pawlem II, Ojcem Swi(:tym i til wlaSnie konkretnllosobl!, jest dzisiejszym ludziom bardzo potrzebny.Czy jest potrzebny Polakom? Pytanie wydaje si(: retoryczne, ale wcaletakie nie jest. Stosunki Polakow z Papiezem-Polakiem Sl! bowiem doseszczegolne. Same to sfonnulowanie "Papiez-Polak" niesie, z jednej strony,poczucie bliskosci, z drugiej jednak - przesuwa akcent na dum(: narodowll.Papiez to oczywiscie autorytet, Glowa Kosciola, ale dla wielu to mozenajpierw tytul do narodowej chwaly. Wszyscy oczywiscie chCl! bye w Rzymie,miee zdj~e z Papiezem, wszyscy czcZl! Go i kochajl!, ale wielu tojakby wystarcza. Ale i dla innych, gl(:biej zaangaZowanych w Zycie religijne,strona emocjonalna bardzo cz(:sto zdecydowanie goruje nad intelektualnl!.Po drugiej pielgrzymce do Polski oglosilismy ankiet(: zatytulowanl!Moja odpowiedi na slowa Papieia. Prosilismy naszych Czytelnikow (i nietylko naszych, bo ankieta byla drukowana w kilku pismach) 0 refleksj(: nadprzeslaniem, ktore do nas skierowal, 0 wycil!gni(:Cie z niej osobistycbi spolecznych wnioskow, 0 jakl!s wlasnl! odpowiedz na program pracy,ktory nam przekazal.Wyniki byly mizeme. Wi(:kszose pisala 0 swoich przeZyciach - zresztl!bardzo wainycb, bo nieraz nawroceniach - kilka osob probowalo zrozumiee,dlaczego nie rozumiemy Papieia, tylko kilka odpowiedzi przynios­10 oczekiwane przez nas refleksje (tu najlepsze byly wypowiedzi zbiorowe),wykazujllce gI(:bsze zrozumienie Jego mysli i prob(: okreslenia jej "cil!gudalszego" w naszym Zyciu.Dlaczego taki byl wynik? Przyczyn moglo bye kilka.Najpierw po prostu niski poziom kultury religijnej, bardzo utrudniajl!cyrzeczywiste zrozumienie papieskiego nauczania (ktore zresztl! niejest takie latwe, na jakie wygll!da).