Pokaż treść!

w przypadku imienia boginki Echo, o której wspomina Owidiusz w Metamorfozachi używa jej imienia dwukrotnie i w sposób bardzo zręcznie imitujący efekt echa właśnie(kursywa – powtórzenia leksykalne, pogrubienie – sylaba akcentowana metrycznie):Met. III 358-9: … resonabilis Echo / Corpus adhus Echo….Aen. VIII 71: Nymphae, Laurentes, Nymphae….Aen. IV 25-6: … adigat me fulmine ad umbras / Palentes umbras Erebi…Aen. V 397: et matrem et comites, sed matrem saepius, orePodobnie dzieje się z przymiotnikami, osobowymi jak również dzierżawczymi,liczebnikami, czasownikami, przysłówkami, przyimkami i wykrzyknieniami, np.:Aen. IX 26: Dives equum, dives pictas vestis et auri.Aen. I 709: Mirantur dona Aeneae, mirantur IulumAen. VIII 161: Mirabarque duces Teucros, mirabar et ipsum.We wszystkich tych przypadkach akcenty położone na różne formy słowa padająw innym miejscu, zgadzając się z iktem lub nie. Niektóre miejsca zdają się nosićznamiona pewnej zabawy słowem, celuje w tym Owidiusz:Met. VI 245-7: Ingemuere simul, simul incurvata doloremembra solo posuere, simul suprema iacenteslumina versarunt, animam simul exhalarunt.Met. XV 180-1: non secus ac flumen, neque enim consistere flumennec levis hora potest, sed ut unda impellitur undaAle nie zawsze to wystarczało poecie, nieraz ma miejsce czynność podwójna: zmianaakcentowania oraz zmiana formy gramatycznej:Aen. VIII 45: Alba solo recubans, albi circum ubera natiAen. XIII 573. arma videt, Turnusque cadit, cadit Ardea, TurnoDe r. n. V 153: quare etiam sedes quoque nostris sedibus esseMet. I 22: Nam caelo terras et terris abscidit undas,114