Pokaż treść!

1. w formie klamry spinającej początek i koniec wersu, a więc pierwszy i szóstyiktus:De r. n. III 1038: sceptra potitus eadem aliis sopitus quiescetDe r. n. III 911: cur quis aeterno possit tabescere luctuAen. VII 805: Bellatrix, non illa collo calathisve MinervaeAen. IX 111: Visus ab Aurora caelum transcurrere nimbusMet. I 44: fronde tegi silvas lapidosos surgere montesMet. II 194: vastarumque videt trepidus simulacra ferarum2. zgodność barwy samogłoski w ostatnim ikcie i tym tuż przed cezurą:De r. n. III 754: illud enim falsa ** fertur ratione quod aiuntDe r. n. III 354: quid sit enim corpus ** sentire quis adferet umquamAen. VIII 528: Arma inter nubem ** caeli regione serenaAen. VIII 731: Attollens umor ** famamque et fata nepotumMet. III 13: moenia fac condas ** Boeotiaque illa vocatoMet. IV 220: bis sex Leucothoen ** famulas ad lumina cernit3. homofonia samogłosek akcentowanych w trzech węzłowych miejscach wersu:na początku, w okolicy cezury i na końcu wersu: np.:De r. n. I 410: Ne tu forte putes ** serrae stridentis acerbumDe r. n. III 502: inde ubi iam morbi ** reflexit causa reditqueAen. II 701: Iam iam nulla mora’st: ** sequor et qua ducitis adsumAen. IX 153: Luce palam certum’st ** igni circumdare murosMet. V 518: nata patrem moveat ** neu sit tibi cura, precamurMet. I 426: inveniunt et in his ** quaedam modo coepta per ipsum4. homofonia samogłoski finalnej oraz bezpośrednio ja poprzedzającej, a więczgodność pod akcentem metrycznym w klauzuli heksametru: np.:De r. n. III 661: volnere tortari et terram conspargere taboDe r. n. II 755: proinde colore cave contingas semina rerumAen. VIII 527: Suscipiunt, iterum atque iterum fragor increpat ingensAen. VIII 662: Gaesa manu, scutis protecti corpora longisMet. I 179: terrificam capitis concussit terque quaterqueMet. III 161: fons sonat a dextra, tenui perlucidus unda174