PokaÅ¼ treÅÄ!

More documents

Recommendations

Info

pobudzający wyobraźnię, to jednak jest to ledwie jeden z wielu możliwych rezultatówdźwiękowych zabiegów poetyckich bazujących na zastosowaniu w wierszu łacińskimaliteracji.3.3 rym, asonans, homoteleuton – obecność w heksametrze130
Pierwsze badania nad rymem w poezji starożytnej przeprowadził niemieckiuczony Karl Lachmann, który w 1816 r. wydał w Lipsku Elegie Propercjusza ze swoimobszernym komentarzem, w którym poczynił pierwsze obserwacje na temat budowypentametru. Zaobserwował częstą zgodność brzmieniową w okolicy cezury i na końcuwersu. Kolejnym badaczem, który zajął się tym tematem był Eduard Woelfflin, w 1884r. opublikował on artykuł Der Reim in Lateinischen 179 i jak napisał o nim kilkadziesiątlat później N. I. Herescu, rumuński znawca przedmiotu, po upływie blisko wieku, wciążbyło to jedno z najlepszych opracowań tego tematu, a wybitny niemiecki filologbezbłędnie rozróżniał tak często mylone pojęcia, jakimi są rym, asonans i homoteleuton.Praca ta jest jednak trudno dostępna.Najstarszą pracą, z jaką miałam możność się zapoznać, jest niewielki, ale bardzozwarty artykuł H. T. Johnstone’a 180 dotyczący rymów i asonansów w Eneidzie. Jużw pierwszych słowach pisze tam nie bez racji uczony brytyjski, że rym jest stosunkoworzadkim zjawiskiem w poezji łacińskiej, on sam doliczył się w dwunastoksięgowympoemacie zaledwie 16 par wersów z doskonale zgodnymi zakończeniami oraz wykryłkilka par wersów o identycznych brzmieniach spowodowanych powtórzeniem tegosamego wyrazu w klauzuli metrum. Pierwszym pytaniem, jakie sobie zadał w tejsytuacji, było: czy to były przeoczenia, usterki do usunięcia w trybie drugiej redakcji,czy może te pary o zgodnych zakończeniach gramatycznych były umieszczonew tekście, w określonych miejscach dla jakiejś przyczyny i uzyskania specjalnegoefektu? Chodzi tu o następujące miejsca:I 625-6: Ipse hostis Teucros insigni laude ferebat,seque ortum antiqua Teucrorum ab stirpe volebat.II 124-5: flagitat; et mihi iam multi crudele canebantartificis scelus, et taciti ventura videbant.A następnie takie zestawienia: II 456-7: solebat – trahebat; III 656-7: moventem –petentem; IV 189-90: replebat – canebat; IV 256-7: volabat – secabat; IV 331-2: tenebat- premebat 181 ; V 385-6: fremebant – iubebant; VI 843-4: potentem - serentem?;VII 187-8: sedebat – gerebat; VII 796-7: Labici – Numici; VIII 620-1: vomentem –179 E. Woelfflin, Der Reim in Lateinischen, ALL 1, 1884, 350-389.180 H. T. Johnstone, Rhymes and Assonances in the Aeneid, CR 10, 1896, 9-13.181 Tu rym jest pogłębiony asonansem , słychać zgodność samogłoski trzeciej sylaby, por. Aen. VII 187-8.131
Page 2 and 3:
WSTĘP 4ROZDZIAŁ 1. Aliteracja i e
Page 4:
WSTĘPWiele uwagi badacze literatur
Page 10 and 11:
potrzebne, a dla celów porównawcz
Page 12 and 13:
po angielsku również dobrze znane
Page 14 and 15:
adaniach, w szczególności wersolo
Page 16 and 17:
z uwag antycznych krytyków i komen
Page 18 and 19:
widoczne i daje życiodajne świat
Page 20 and 21:
słyszalny, ile dla większości ty
Page 22 and 23:
nawet w tekstach krótkich inskrypc
Page 24 and 25:
ogów z nabożnym szacunkiem, prosz
Page 26 and 27:
u Lucyliusza, Terencjusza, Pakuwius
Page 28 and 29:
1.2 starożytni autorzy i krytycy l
Page 30 and 31:
mamienie umysłów ludzkich za pomo
Page 32 and 33:
efektywnego wykorzystania tej wiedz
Page 34 and 35:
ponieważ obydwu tych doznań łakn
Page 36 and 37:
interesujące, czyli regularny wyk
Page 38 and 39:
oddaje istotę i wielką siłę odd
Page 40 and 41:
Ciekawe są powyższe uwagi, które
Page 42 and 43:
czytamy bowiem w Inst Orat. VIII, 3
Page 44 and 45:
„nieludzki” 60 : „paene non h
Page 46 and 47:
autor wspomina, że w tym miejscu u
Page 48 and 49:
przedmiotu, w dwóch ostatnich rozd
Page 50 and 51:
z użyciem metod wybitnie przyrodoz
Page 52 and 53:
Na tle innych prac wyróżnia się
Page 54 and 55:
przedmiotowość - to właśnie roz
Page 56 and 57:
2.1 definicje pojęć kluczowych: p
Page 58 and 59:
porządku wyrazów, a wymagający c
Page 60 and 61:
jej głoskowej kompozycji i intensy
Page 62 and 63:
2.2 odmiany aliteracjiPo niezbędny
Page 64 and 65:
znajdujemy świadectwa na to, że p
Page 66 and 67:
Najbardziej interesujące z punktu
Page 68 and 69:
zajmowało badaczy 93 , pobieżnie
Page 70 and 71:
2.3 symbolizm dźwiękowy, sygmatyz
Page 72 and 73:
Jak to przedstawia w odniesieniu do
Page 74 and 75:
sigmę, dokładniej: od sigmy się
Page 76 and 77:
onomatopei opartych częścią na k
Page 78 and 79:
umownych. Inne onomatopeje są wspo
Page 80 and 81: informacyjnym i raz powinno wystarc
Page 82 and 83: je innymi, odpowiedniejszymi. Dlate
Page 84 and 85: Jeżeli powtórzenie zmienia w jaki
Page 86 and 87: jak w czas. flere i lugeo, odnoszą
Page 88 and 89: ardzo zracjonalizowany 122 ”. Ist
Page 90 and 91: i krótkiej wersji. Podobnie ma si
Page 92 and 93: świadka, nie będącego w stanie p
Page 94 and 95: poetyckich, odwołanie się do fone
Page 96 and 97: filologicznych. W praktyce - dotycz
Page 98 and 99: widzem czy czytelnikiem. Jest tym p
Page 100 and 101: zbliżone, nieraz jednakowe, co w b
Page 102 and 103: 3.1 statystyka fonetyczna badanych
Page 104 and 105: zębowe, wargowe i tylnojęzykowe (
Page 106 and 107: malejącej: od najliczniej aliterow
Page 108 and 109: czasie tworzył się intensywnie sy
Page 110 and 111: i para aliterująca inną głoskę,
Page 112 and 113: daktyliczny. W błędzie jest ten,
Page 114 and 115: w przypadku imienia boginki Echo, o
Page 116 and 117: Wielokrotnie we wszystkich poematac
Page 118 and 119: tellus - solum - fundus - ager - gl
Page 120 and 121: frekwencja jego dziesięciu pierwsz
Page 122 and 123: aliterowanych: Aen. VI 577: saevior
Page 124 and 125: I tak skoro głoska „s” wiedzie
Page 126 and 127: Met. VII 80-82: … et item cum lub
Page 128 and 129: Spółgłoska „p” zwarta, mocna
Page 132 and 133: igentem; VIII 646-7: iubebat - prem
Page 134 and 135: końcówki „-ntes” wystarczyły
Page 136 and 137: 14 par to wersy, między którymi j
Page 138 and 139: charakteryzowany jest jako powtórz
Page 140 and 141: ymami nie są, według mnie rymują
Page 142 and 143: odpowiednio 72 207 . Dane te na tle
Page 144 and 145: Laudabor poenas ** animumque exples
Page 146 and 147: gramatyczne, w pewnym zakresie prze
Page 148 and 149: Moim zdaniem, po uważnej lekturze
Page 150 and 151: 3.4 paronomazja, anagram, gra słow
Page 152 and 153: gramatycy, na opiniach których tak
Page 154 and 155: zmieniowym obecnym na różnych pł
Page 156 and 157: który poza tym, że szczególnie c
Page 158 and 159: do tematu słownego: mut-o, mut-are
Page 160 and 161: Tutaj przedmiotem gry słownej jest
Page 162 and 163: ardzo zwraca uwagę słuchacza i do
Page 164 and 165: zaniesie (lub nie zaniesie, bo to j
Page 166 and 167: wieloletnia transakcja handlowa, pr
Page 168 and 169: 3.5 aliteracja „pod akcentem metr
Page 170 and 171: istotny kontrast pomiędzy 1. i 2.
Page 172 and 173: iktus itp. Cały crux criticorum za
Page 174 and 175: 1. w formie klamry spinającej pocz
Page 176 and 177: Met. I 465: cuncta deo tanto minor
Page 178 and 179: Najbardziej różnorodne efekty uzy
Page 180 and 181:
pojawieniem się słowa clamor; Aen
Page 182 and 183:
3.6 homofonia sylabiczna: możliwe
Page 184 and 185:
adań i pełną statystykę trzech
Page 186 and 187:
Spośród dostępnych mi prac, pier
Page 188 and 189:
początku pada fundamentalne, bo w
Page 190 and 191:
łącznie poeta osiągnął zamierz
Page 192 and 193:
Typ 1b) qua nam sit ratione atque a
Page 194 and 195:
Nie sposób pominąć milczeniem pr
Page 196 and 197:
w wersie tym dominującą samogłos
Page 198 and 199:
‘a’ i ‘e’. Wergiliusz stosu
Page 200 and 201:
sylabiczna (frekwencja 50% wśród
Page 202 and 203:
odbiorców, wrażliwych na repetycj
Page 204 and 205:
3.8 aliteracja „kolizyjna”Od ba
Page 206 and 207:
wyodrębniały w wersie. Oczywiści
Page 208 and 209:
3.9 porównanie techniki trzech poe
Page 210 and 211:
całkowicie i wiadomo było, że np
Page 212 and 213:
Wergiliusz, on bardzo chętnie je u
Page 214 and 215:
ZAKOŃCZENIEPraca niniejsza nie mia
Page 216 and 217:
interpretacyjnym wątkiem, nie da s
Page 218 and 219:
Poza tym samo to, że we współcze
Page 220 and 221:
Przeżywanie poezji w starożytnoś
Page 222 and 223:
LUKRECJUSZ % WERGILIUSZ % OWIDIUSZ
Page 224 and 225:
I II III IV V VI VII VIII IX X XI X
Page 226 and 227:
I II III IV V VI sumac 107 118 120
Page 228 and 229:
Page 230 and 231:
2 2+2 2+2+2 3 3+2 3+2+2 3+3 4 4+2 5
Page 232 and 233:
anga słowo %1. et 2.552. qui 2.103
Page 234 and 235:
anga słowo % ranga słowo %1. et 2
Page 236 and 237:
Page 238 and 239:
I II III IV V VI sumaRE RU 1 - 2 -
Page 240 and 241:
Page 242 and 243:
SI SO - - - - - - - - - - 1 - 1VI V
Page 244 and 245:
RI RA - 1 - - - - - - - - - - - - -
Page 246 and 247:
CE CO 1 1SI SU 1 1RU RA 1 1NU NO 1
Page 248 and 249:
I II III IV V VI sumaS-S 45 19 55 2
Page 250 and 251:
Page 252 and 253:
Page 254 and 255:
Objaśnienie skrótów czasopism na
Page 256 and 257:
K. BŰHLER, Teoria języka, Kraków
Page 258 and 259:
G. L. HENRICKSON, Review of Bennett
Page 260 and 261:
D. NORBERG, L’origine de la versi
Page 262 and 263:
M. TRUBIECKI, Podstawy fonologii, W
Page 264 and 265:
C. BLUEMLEIN, Zur Alliteration und
Page 266 and 267:
in der Tragödie, „Hermes“ 96,
Page 268 and 269:
6, 1953-54, 117-133. (Buenos Aires)
Page 270 and 271:
M. LEJEUNE, La curiosité linguisti
Page 272 and 273:
M. PATIN, Études sur la poésie la
Page 274 and 275:
SCHLÜTER, Veterum Latinorum allite
Page 276:
S. WHATELY, Noises-Off. Some Sound-
show all

PokaÅ¼ treÅÄ!

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?

PokaÅ¼ treÅÄ!