PokaÅ¼ treÅÄ!

More documents

Recommendations

Info

ardzo zwraca uwagę słuchacza i doskonale dźwięczy, prawie jak echo, któresygnalizuje oddalanie się dźwięku, a więc sugeruje pewną odległość, ale to niewszystko, ponieważ obie formy poliptotonu otrzymały inny akcent metryczny, coznacznie wpłynęło na variatio tego fragmentu, przyozdobionego dodatkowogodnościami rymowymi (homoteleutami), z których pierwszy silnie został zaznaczonyiktem tuz przed cezurą, a drugi stanowi jego echo na samym końcu wersu, padając tymrazem na sylabę nieakcentowaną.Aen. III 621: nec visu facilis nec dictu affabilis ulli-gra słów: łatwy i wypowiadalny – zmiana jednej litery stanowi bardzo zręczneprzejście od zmysłu wzroku do mowy, do tego zastosowana paralelna konstrukcja:nec – nec;Aen. IV 271: aut qua spe Libycis teris otia terris?-gra słowna, w której bierze udział czas. tero, 3. i abl. loci rzecz. terra, bliskośćbrzmieniowa czas. oznaczającego: spędzać czas i ziemia, jest uderzająca, różnica,a właściwie brak w jednym z wyrazów geminaty „r”, jest niemal echem drugiego,zwraca uwagę słuchacza na ten fragment, który ma za moment objaśnić przyczynydziwnie przeciągającego się pobytu Eneasza w Kartaginie;Aen. I 59: quippe ferant rapidi secum verrantque per aurasMowa tu o szalonych wiatrach, które wydostały się samowolnie z jaskini i musi jeposkromić Eol, bo gdyby tego nie uczynił, to poniosłyby ze sobą morza i ziemie,opisane w wersie poprzedzającym i dosłownie: wymiotły je (verrant), wywlokły przezprzestworza, znów aluzja do podobieństwa „f” i „v”, fraza wzmocniona zostaładodatkowo efektem specjalnym, o wielkiej dźwięczności: rymem wewnętrznym ferant– verrant, który z pewnością nakierowywał uwagę słuchacza na to miejsce i zapewnecieszył przyjemnością rozumowania paronomazji tak wyraziście wyodrębnionejw wersie.Aen. III 503: Epiro Hesperia quibus idem Dardanus auctor-anagramy tworzące nazwę własną bardzo cieszyły starożytnych, lubili ukrywać imionaw tekście, licząc, że dostarczają słuchaczowi intelektualnej rozrywki, inne przykłady:II 277: Hectore concretos; IV 500-1: Anna … germanam; VII 413: fortuna Turnus;162
Aen. III 250: accipite ergo animis atque haec mea figite dicta-tu bardzo ciekawy, precyzyjnie skomponowany anagram, stanowiący grę słówsąsiadujących ze sobą, tworzących nazwę dzikiego ptaka; passus opisującyprzepowiednię jednej z harpii imieniem Celaeno, o wyglądzie jastrzębia, który połacinie nazywa się accipiter.III 622-4: Visceribus miserorum et sanguine vescitur atro.prensa manu magna, medio resupinus in antro,A tu kolejna paronomazja, w zasadzie parecheza, gra słów podkreślająca brzmieniowepodobieństwo pomiędzy nazwą koloru czarnego a jaskinią, a której zwykle panuje mrok– takie zestawienie z pewnością pobudzało wyobraźnię i wpływało na nastrój w tymmiejscu.Aen. VIII 528: Arma inter nubem ** caeli regione serena (anagram religione)Przykłady dokładnych powtórzeń, anagramów i palindromów w Eneidzie:III 696 confundimur undis, I 419-20: veniant… veniam; IX 330 remi premit, IV 414-5 amori ... frustra moritura, VIII 322-3: Latium … maluit, III 487 Andromachae...amorem; X 250 animos ... omine; III 116: distant … ad sit, I 669: doluisti dolore.Przykłady wzięte z Metamorfoz:Met. I 244-249: est tamen humani generis iactura doloriomnibus, et quae sit, terrae mortalibus orbaeforma futura rogant, quis sit laturus in arastura, ferisne paret populandas traderet terras.Talia quaerentes (sibi enim fore cetera curae)rex superum trepidare vetat subolemque prioridissimilem populo promittit origine mira.Bardzo rozbudowana gra językowa, trzykrotnie użyta i co podkreślenia godne: zakażdym razem w innym wyrazie, niosącym inne znaczenie, forma tura, znajdująca sięzawsze pod akcentem metrycznym, co silnie wyodrębniało ją w recytacji, najpierwzawarta w wyrazie upadek, potem oznaczającym przyszłość i wreszcie kadzidła ofiarne,a po drodze wsparta jeszcze formą: laturus, oznaczającą w czasie przyszłym kogoś, kto163
Page 2 and 3:
WSTĘP 4ROZDZIAŁ 1. Aliteracja i e
Page 4:
WSTĘPWiele uwagi badacze literatur
Page 10 and 11:
potrzebne, a dla celów porównawcz
Page 12 and 13:
po angielsku również dobrze znane
Page 14 and 15:
adaniach, w szczególności wersolo
Page 16 and 17:
z uwag antycznych krytyków i komen
Page 18 and 19:
widoczne i daje życiodajne świat
Page 20 and 21:
słyszalny, ile dla większości ty
Page 22 and 23:
nawet w tekstach krótkich inskrypc
Page 24 and 25:
ogów z nabożnym szacunkiem, prosz
Page 26 and 27:
u Lucyliusza, Terencjusza, Pakuwius
Page 28 and 29:
1.2 starożytni autorzy i krytycy l
Page 30 and 31:
mamienie umysłów ludzkich za pomo
Page 32 and 33:
efektywnego wykorzystania tej wiedz
Page 34 and 35:
ponieważ obydwu tych doznań łakn
Page 36 and 37:
interesujące, czyli regularny wyk
Page 38 and 39:
oddaje istotę i wielką siłę odd
Page 40 and 41:
Ciekawe są powyższe uwagi, które
Page 42 and 43:
czytamy bowiem w Inst Orat. VIII, 3
Page 44 and 45:
„nieludzki” 60 : „paene non h
Page 46 and 47:
autor wspomina, że w tym miejscu u
Page 48 and 49:
przedmiotu, w dwóch ostatnich rozd
Page 50 and 51:
z użyciem metod wybitnie przyrodoz
Page 52 and 53:
Na tle innych prac wyróżnia się
Page 54 and 55:
przedmiotowość - to właśnie roz
Page 56 and 57:
2.1 definicje pojęć kluczowych: p
Page 58 and 59:
porządku wyrazów, a wymagający c
Page 60 and 61:
jej głoskowej kompozycji i intensy
Page 62 and 63:
2.2 odmiany aliteracjiPo niezbędny
Page 64 and 65:
znajdujemy świadectwa na to, że p
Page 66 and 67:
Najbardziej interesujące z punktu
Page 68 and 69:
zajmowało badaczy 93 , pobieżnie
Page 70 and 71:
2.3 symbolizm dźwiękowy, sygmatyz
Page 72 and 73:
Jak to przedstawia w odniesieniu do
Page 74 and 75:
sigmę, dokładniej: od sigmy się
Page 76 and 77:
onomatopei opartych częścią na k
Page 78 and 79:
umownych. Inne onomatopeje są wspo
Page 80 and 81:
informacyjnym i raz powinno wystarc
Page 82 and 83:
je innymi, odpowiedniejszymi. Dlate
Page 84 and 85:
Jeżeli powtórzenie zmienia w jaki
Page 86 and 87:
jak w czas. flere i lugeo, odnoszą
Page 88 and 89:
ardzo zracjonalizowany 122 ”. Ist
Page 90 and 91:
i krótkiej wersji. Podobnie ma si
Page 92 and 93:
świadka, nie będącego w stanie p
Page 94 and 95:
poetyckich, odwołanie się do fone
Page 96 and 97:
filologicznych. W praktyce - dotycz
Page 98 and 99:
widzem czy czytelnikiem. Jest tym p
Page 100 and 101:
zbliżone, nieraz jednakowe, co w b
Page 102 and 103:
3.1 statystyka fonetyczna badanych
Page 104 and 105:
zębowe, wargowe i tylnojęzykowe (
Page 106 and 107:
malejącej: od najliczniej aliterow
Page 108 and 109:
czasie tworzył się intensywnie sy
Page 110 and 111:
i para aliterująca inną głoskę,
Page 112 and 113: daktyliczny. W błędzie jest ten,
Page 114 and 115: w przypadku imienia boginki Echo, o
Page 116 and 117: Wielokrotnie we wszystkich poematac
Page 118 and 119: tellus - solum - fundus - ager - gl
Page 120 and 121: frekwencja jego dziesięciu pierwsz
Page 122 and 123: aliterowanych: Aen. VI 577: saevior
Page 124 and 125: I tak skoro głoska „s” wiedzie
Page 126 and 127: Met. VII 80-82: … et item cum lub
Page 128 and 129: Spółgłoska „p” zwarta, mocna
Page 130 and 131: pobudzający wyobraźnię, to jedna
Page 132 and 133: igentem; VIII 646-7: iubebat - prem
Page 134 and 135: końcówki „-ntes” wystarczyły
Page 136 and 137: 14 par to wersy, między którymi j
Page 138 and 139: charakteryzowany jest jako powtórz
Page 140 and 141: ymami nie są, według mnie rymują
Page 142 and 143: odpowiednio 72 207 . Dane te na tle
Page 144 and 145: Laudabor poenas ** animumque exples
Page 146 and 147: gramatyczne, w pewnym zakresie prze
Page 148 and 149: Moim zdaniem, po uważnej lekturze
Page 150 and 151: 3.4 paronomazja, anagram, gra słow
Page 152 and 153: gramatycy, na opiniach których tak
Page 154 and 155: zmieniowym obecnym na różnych pł
Page 156 and 157: który poza tym, że szczególnie c
Page 158 and 159: do tematu słownego: mut-o, mut-are
Page 160 and 161: Tutaj przedmiotem gry słownej jest
Page 164 and 165: zaniesie (lub nie zaniesie, bo to j
Page 166 and 167: wieloletnia transakcja handlowa, pr
Page 168 and 169: 3.5 aliteracja „pod akcentem metr
Page 170 and 171: istotny kontrast pomiędzy 1. i 2.
Page 172 and 173: iktus itp. Cały crux criticorum za
Page 174 and 175: 1. w formie klamry spinającej pocz
Page 176 and 177: Met. I 465: cuncta deo tanto minor
Page 178 and 179: Najbardziej różnorodne efekty uzy
Page 180 and 181: pojawieniem się słowa clamor; Aen
Page 182 and 183: 3.6 homofonia sylabiczna: możliwe
Page 184 and 185: adań i pełną statystykę trzech
Page 186 and 187: Spośród dostępnych mi prac, pier
Page 188 and 189: początku pada fundamentalne, bo w
Page 190 and 191: łącznie poeta osiągnął zamierz
Page 192 and 193: Typ 1b) qua nam sit ratione atque a
Page 194 and 195: Nie sposób pominąć milczeniem pr
Page 196 and 197: w wersie tym dominującą samogłos
Page 198 and 199: ‘a’ i ‘e’. Wergiliusz stosu
Page 200 and 201: sylabiczna (frekwencja 50% wśród
Page 202 and 203: odbiorców, wrażliwych na repetycj
Page 204 and 205: 3.8 aliteracja „kolizyjna”Od ba
Page 206 and 207: wyodrębniały w wersie. Oczywiści
Page 208 and 209: 3.9 porównanie techniki trzech poe
Page 210 and 211: całkowicie i wiadomo było, że np
Page 212 and 213:
Wergiliusz, on bardzo chętnie je u
Page 214 and 215:
ZAKOŃCZENIEPraca niniejsza nie mia
Page 216 and 217:
interpretacyjnym wątkiem, nie da s
Page 218 and 219:
Poza tym samo to, że we współcze
Page 220 and 221:
Przeżywanie poezji w starożytnoś
Page 222 and 223:
LUKRECJUSZ % WERGILIUSZ % OWIDIUSZ
Page 224 and 225:
I II III IV V VI VII VIII IX X XI X
Page 226 and 227:
I II III IV V VI sumac 107 118 120
Page 228 and 229:
Page 230 and 231:
2 2+2 2+2+2 3 3+2 3+2+2 3+3 4 4+2 5
Page 232 and 233:
anga słowo %1. et 2.552. qui 2.103
Page 234 and 235:
anga słowo % ranga słowo %1. et 2
Page 236 and 237:
Page 238 and 239:
I II III IV V VI sumaRE RU 1 - 2 -
Page 240 and 241:
Page 242 and 243:
SI SO - - - - - - - - - - 1 - 1VI V
Page 244 and 245:
RI RA - 1 - - - - - - - - - - - - -
Page 246 and 247:
CE CO 1 1SI SU 1 1RU RA 1 1NU NO 1
Page 248 and 249:
I II III IV V VI sumaS-S 45 19 55 2
Page 250 and 251:
Page 252 and 253:
Page 254 and 255:
Objaśnienie skrótów czasopism na
Page 256 and 257:
K. BŰHLER, Teoria języka, Kraków
Page 258 and 259:
G. L. HENRICKSON, Review of Bennett
Page 260 and 261:
D. NORBERG, L’origine de la versi
Page 262 and 263:
M. TRUBIECKI, Podstawy fonologii, W
Page 264 and 265:
C. BLUEMLEIN, Zur Alliteration und
Page 266 and 267:
in der Tragödie, „Hermes“ 96,
Page 268 and 269:
6, 1953-54, 117-133. (Buenos Aires)
Page 270 and 271:
M. LEJEUNE, La curiosité linguisti
Page 272 and 273:
M. PATIN, Études sur la poésie la
Page 274 and 275:
SCHLÜTER, Veterum Latinorum allite
Page 276:
S. WHATELY, Noises-Off. Some Sound-
show all

PokaÅ¼ treÅÄ!

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?

PokaÅ¼ treÅÄ!