De const van rhetoriken

xiij.
75
O Alpha ende O, op vviene al ons verlaet staet!
O vvijsheid ghi vvild ons tvvists een slaken maken!
O vvortel van Iesse vveerende Mars vervvaet quaet!
O sluetel van Dauid ghi gaeft tot deser daet raet!
O coninc der heydenen ghy vvildet in ons sakenwaken!
O Emanuel die thuvvaert doet duer thaken snaken
O God vviens hulpe vvy propijs naturich scauvven!
Vvy bidden vvild ons desen paeis gedurich hauvven.
188.
Dit zijn baladen diemen nu vseerd
Langhe ghecalculeerd en van grooter hauen,
Daer men geste wijs mede componeerd
Al dat groote meesters competeerd,
Ghelijck Pausen, Keysers, Cuenijnghen en Grauen,
Met gaders amoruesheyd van Venus slauen:
Veel cronijcken ooc maectmer mooy en fris mé.
Met die zelue snede, om des ionghers lauen,
Dichte ic minen bouck van Piraem en Thisbé.
189.
Vvy willen ons keeren te desen termine
Tot ander discipline ghelijck de auders deden,
Het en es niet goed versteld te syne,
Of te langhe blijfuen op een doctrine,
Vvant van achten zijnder noch ander sneden:
Al schoonkins willen wy den tijd besteden,
Zij en zijn de wijste niet die eenpaer rommen,
Als gaedt hier wat licht af weest te vreden,
Tswaerste zal tijds ghenough achter naer commen.
Matthijs de Castelein, De const van rhetoriken