De const van rhetoriken

[Tafelgebeden]
Benedicite.
233
A. Elc gheue der tafelen eenen hoerck en tsus Benedicite,
B. Dominus.
A. Dat hier es oft commen sal te desen tyen
Vville de hooghste God ghebenedyen:
Zulck als men hem, den weldoender schuldigh seid:
Inden name der heligher drievuldicheid.
Gratie.
A. Vvy dancken u Heere vul alder iustitien,
Van uwen lichamelicken beneficien,
Die ghy verleend hebt tot tconfort onser zinnen:
Dus spreeckt Pater noster inwendich van binnen.
Pater noster.
O God vul minnen! duer u helighe ghenade,
Vveerd temtatie van ons,
B. Ende lost ons van quade.
A. Amen. Vvilt ons paeis ende vrede gheuen,
Ende naer dees weereld dyn eeuwigh leuen:
Gheeft alle zielen ruste te deser spacie
Vvant niemend en magh iet zonder dyn gratie.
Laedt ons allen daer naer zonder ghelike waken,
So sal ons hier naer dyn eeuwigh rijcke naken.
[Superflue dicht; Parabole; Cocorullen; Morael; theoriestrofe 221]
Superfluë, j: Dicht te vergheefs.
Die wijs es en darf niet zeere verre gaen,
Oft hy en wild hem te wandelene bestaen.
Matthijs de Castelein, De const van rhetoriken