De const van rhetoriken

97.
33
Angaende de regulen van een Referein,
Vveedt dat certein, ghy Ionghe ghezellen,
Martiael dat poëtelic edel grein
In zijn epigrammen wijst ons den trein
Tot twintich regulen mueghd ghy wel stellen,
Niet hoogher en mueght ghy met rechten tellen
Oft u en verlichten tsgheests nieuwe vlammen
De rechte wareid sal ick u lien spellen
Trefereins langhde rijst vten epigrammen.
98.
An dees const comd lichtelick menigh man,
En menigh comter an met grooter pinen,
Maer die wel Latijn ende ander talen can
Heeft vijfthien vueren in elck ghespan,
Ende sal obtineren vanden sinen:
De ethymologie niet om verfinen
En can niet haest inder leecken eers wallen,
Ignorantie van dien maeckt veel ruinen
Ende hier by zietmen veel dichten diueers vallen.
99.
Elc schept zijn materie die dit attenteerd
Ende elc proposeerd in zijn proprieteit:
Den eenen es ind wyse ghemagistreert,
Dandere es ind zotte gheautoriseerd,
Diedt al heeft es vpper meester gheseit.
Naer dat elc zijn zinnen heeft gheleit
Daer naer hem tverstand en gheest verlichten zal,
Elck neemd een propoost dwelck hem best greit,
Ende dat elcken in vald zal hy best dichten al.
Matthijs de Castelein, De const van rhetoriken