De const van rhetoriken

Ander snede van xiij. In tvroede.
.j.
151
Vvaer es nu Saturnus guldin weereld?
Vvie essere met dueghden nu bespeereld?
Vvaer es Iuppiters seluerin Landauwe?
Vvie es met charitaten nu bepeereld?
Minne ende vriendscap zyn al verkeereld.
Vvaer es nu bekentheid? waer es trauwe?
Tsmeinschen quaed verwind de werelt van gauwe
Tkind werdt vanden vader nu ghetrompeerd:
Deen broeder en eerd den anderen nauwe,
Alzoodt blijckt: want diserin eeuwe regneerd.
Allerande valscheid werd dobbele gheuseerd.
Maer wies men erreerd op desen termijn,
Alst Gode beliefd dan salt anders zyn.
ij.
Ter weereld regneerd nu alle quadye:
Asionsticheit rijst an elcke zye:
Schaemte es verdreuen, ende ooc de wareid:
Elck souckt deertsch rijcdom nu ten tye:
Vuer liefde beclijfd haet ende inuye:
Elck prijst de deemstreit vuer de clareid:
Niet meer en loopt den teerlingh quareid:
Elck souckt bedrogh vul valscher laghen:
Vuer eendracht maeckt elck twistighe swareid:
De minste menichte kend vrienden en maghen:
De leden en willen thoofd niet verdraghen:
Maer wies wy claghen des vverelds ghepyn,
Alst Gode belieft dan salt anders zyn.
Matthijs de Castelein, De const van rhetoriken