De const van rhetoriken

191
Maer, nogh was Nestors cop duustmael triumphantere.
iiij.
Menalcas cop, daer den wiingaerd riicke bloeide
Gheammelgierd vul druuen, gheestigh, excellent:
End Dametas nap, daer Orpheus musike vloeide
Vvant, voghels en bosschen volghden hem ontrent,
Elc weet dat dees coppen waren preciues en gent,
Ghelijck den Neroets loiael:
Den welcken hy vertard als van dueghden blent,
Duer der furien strael.
Didoets nap vvas van peerlen orientael,
Dien Bitias dranck vul vviin:
An tgaud en mocht, vvercken pusoen nogh regael,
Nogh gheenrande veniin.
Diinckt u lien dat hier backen thuwen vville ziin?
Ghy driinckers, kiest eenen, en driinckt habundantere.
Om dat ic stremmen zo uwelieder ghepiin,
Hebbicker vele ghenoemd op desen termiin:
Naer, nogh was Nestors cop duustmael triumphantere.
v.
Prince, Nestors cop vvaert wel ondersocht redelic
Passeerd alle coppen, nu en te auden tie:
Pirithous bruloft stonter in ghevvrocht edelick,
Met gheheel ende al Iuppiters bouuernie.
Tvvee buucken, viere handtauen, haddi an elcke sie
Met vier duuen daer beneuen:
Meest Homerus vveercken ende poëtrie
Matthijs de Castelein, De const van rhetoriken