De const van rhetoriken

190
Als zy onderlijnghe streden.
Eens in een gheuecht, Theseus vul onureden,
Slough Euritum ter doot,
Met den nap die vuer hem stond, in tiden voerleden,
Peinst dien cop was groot.
Apollo en Neptunus twee Goden mignoot,
Om dat zy Trooyen stichten soen te plaisantere,
Ontfijnghen van Laomedon vuer haer exploot
Excellente vasseelen, van gaude, zwaer als loot:
Maer, nogh was Nestors cop duustmael triumphantere.
iij.
Als Ayax, ende Vlisses vul labueren, tsamen
Om paeis maken, nooit haer daghen swijckelick,
Met Phoenix tot Achillem als oratueren, quamen,
Hietse wel commen, alzoodt was blijckende:
Patroclum zant hy om den cop zeer rijckelick
Passerende elcks sinnen:
Dien droncken zy te samen vut ghelijckelick,
Eens met goeder minnen.
Vlisses, achter dien, te Pheacien binnen,
By Alcinoum eerbaer,
Dede sacrificie, goden en goddinnen,
Naer costume van al daer,
Met eenen schoonen nap, van zeluere claer,
Gheammilgierd met blommen gheen diingh elegantere
Een carbunckel verlichtet daer al eenpaer,
Den nap stont op menighen preciuesen pilaer,
Matthijs de Castelein, De const van rhetoriken