De const van rhetoriken

34.
12
By ghelijcke segghic, gheweerd alle exces,
Hoord mijn woord expres, zonder eenigh venijn,
Als schijntere different daer gheen en es
Tusschen den Orateurs ende dit profes,
Oft tusschen Rethorijcke vlaemsch ende latijn,
Nochtans tendéren zij tot eenen fijn:
Een praecept, moet d'eens en d'anders beleeden scheeden,
Dus accorderen zij tsamen als brood ende wijn,
Vvant schoonsprake moet de wortel van hem beeden cleeden.
35.
Hier zijdy ghy vrauwe af, ende Patronesse,
Edel Princesse, met alder const bestouen,
Van wel rédenen zijdy de Meestresse
Bouen alle cleercken, zo wijse cleergesse
Dat ghijt al passeerd ende gaed te bouen:
Ghy zijt op ghetrocken in allen houen,
In alle Pallaysen maect ghy hu wuenijnghen,
Duer hu eloquentie moeten hu louen
Pausen, alle vorsten, Keysers en Cuenijnghen.
36.
In dijn rechte hand haudt ghy de Lelie zoet
In teecken der woorden goet, zoete bouen schreuen,
Ghy volghd den Pays, en Pays volghd spoet,
Ia dusent zoete vrueghden vulle vloet
Die duer orloghe, dicwilt zijn achter bléuen
In de slijncke hand, haud ghy tsweerd verhéuen,
Vvant als ghy Rethorica, hebt exercitie
(Zoo oeyt ghesien hebben en noch sien die léuen)
Regnéren looyen ende rechte iustitie.
Matthijs de Castelein, De const van rhetoriken