De const van rhetoriken

Morael.
235
Als Terpander zyn haerpe maeckte ghereet,
Met zeuen choerden, naer tghetal der planeten,
Ouer pate, deerste nam Iuppiter bescheet,
Den God Sol, nam ouer Mese dbeleet.
Parhipate, was onder Saturnus gheseten,
Mars Licanos, Trite Luna, magh elck weten,
Venus hadde van Paramese dbestier,
Mercurius nam Nete, in zyn secreten:
En dees harpe magh Maria syn, doidmoedig dier
Haer vij. choerden waren zoo ickt segghe hier,
Vvijsheid, ende Cracht, ieghen tviands malicie,
Hope, Ghelooue, en t'Caritatiuigh vier,
Ghetempertheid, ende Rechtveerdighe Iustitie.
Den soon, dien dese haerpe vuer haer officie
Vuudtte? was Iesus Christus, ten zeluen tye,
Gheboren vander heligher maeghd Marye.
221.
Vveedt dat dees tittelen in allen mannieren
Tdicht zeer verchieren, en den zin duerstralen.
Vveereldlic, moedt ghy de Comparatien hantieren,
Gheestelic de Parabolen allegieren,
Ende meest altoos Goddelick de Moralen.
Hier met illustreerd men alle talen:
Ende en mueghd ne gheen colueren sachter vaten.
Van Tsuperflue dicht, mueghdy wel falen:
Al dat ouerschiedt machmen wel achter laten.
Matthijs de Castelein, De const van rhetoriken