De const van rhetoriken

Parabole.
234
Trijcke der hemelen (vuer diere naer vraechden)
Es te ghelikene by thien maeghden,
Daer wy Mattheum af hooren scriuen,
Goddelick bouen sommen.
Die den Brudegom ontmoetten metten ghedaeghden
Maer die op de olie in haer lampen traeghden,
Zullen ter bruloft moeten buten bliuen,
Ind helsch verdommen.
Tsghelijcks zonder dueght en sal niement commen
Ten hemel binnen, hoe wijs, hoe habele,
Exemple an de naeilde ende an den cabele.
Cocorullen, op alle Kinderen dagh.
Vvaer blijft ghy schoon lief? kijct ute tcomd al,
Ic zo u eenen vollaerd gheuen: maerick en sal.
Andere.
Datmen u versmaedde, tware emmers bot wat,
Als es dyn ghesichte afgriselick en gruwelick:
Ghi hebt eenen langhen nuese ende een breed snotgat,
Buuck ende den eers, ghelijck eenen pot plat,
Van handelijnghe valdy straf, ende ruwelick:
Ghy werdt om daghen een propre huwelick.
Andere.
Sietse my staen kiken de leelicke clekere,
Zu beghind haer naer den man te rasschene.
Machzu niet wel eenen vollaert wachten? Iazu sekere
Haer schotels staen van Kersdag noch te wasschene.
Matthijs de Castelein, De const van rhetoriken