De const van rhetoriken

vij.
100
Princelick Conijngh vul der coraiuesheit
Naer het teecken daer elck in werdt gheboren,
Daer naer crijgt hy simpelheit oft orguilleusheit
Ende es schoone, leelick, versteken, oft vercoren,
By dat zy lien segghen zoo wy hier horen:
Maer niement en wille op mijn dicht te zeer rommen,
Vvies wy gheseid hebben van achter tot voren
Sonder twijfel tmoet al vanden vppersten heer commen.
190.
Ghy ionghers die in dees nieuwe const vermuudt,
Hier werdt u ghehuudt by exemple euidentelick
Dat ghy wel ga slaet hoe dees snéde luudt,
Hoe elck dicht beghind, ende hoe dat sluudt,
Al deen uut dandere experimentelick:
Als fraeyaerds wild dit volghen gentelick,
Hebdy goed herte u zal goede ionst leeren:
Ghy hebt uwen formulier vuer u presentelick,
Doet naer ende wild u naerstigh ter const keeren.
191.
Nu zuldy den goeden kinders gheslachten
Ghy ionghe drachten ende weten my danck,
Dat ic baladewijs om dijns lasts versachten
Vertooghd hebbe diuaersche sneden van achten,
Ende daer af verclaerst cours ende ganck:
Dees baladen dichtmen op de banck
Alzo wel als elders zonder vele te rouckene,
Als word ghy beuanghen met Bacchus dranck
Hu termen en zijn niet verre te souckene.
Matthijs de Castelein, De const van rhetoriken