De const van rhetoriken

136
Een clausule van elleuen, Ander snede.
Vvonderlick wonder heeft God ghewrocht,
Als hy om tsweerelds scheppen was bedocht,
Om al te vuldoene wel ende eersamelick:
Eer hiit ter effectien al heeft ghebrocht
Heeft zeere subtilick de nature besocht,
Van al dat sienlick es en lichamelick.
In delementale lichamen heeft hy bequamelick
Secrete sadekins goddelick ghestrooeid,
Daert al af groeien sal, redelick en tamelick,
Totten hende: dies wy hu dancken nu als ooeit,
God heere, want ghy en begaeft ons nooeit.
De Const,
206.
Alle dijngh es verwinnelick tot elcks kuere
Met grooten labuere, ind zotte oft ind vroe.
Metter snede van twaleuen van zoeten ghuere
Vvillen wy voord an al effen duere,
Zonder tusschen scriuen tot twintighen toe.
Ghy Ionghers neemd danckelick dat ick doe
Ende laedt doch int goe altoos mijn reden binden:
Aerbeit ghelijck ick en ghelaett hu niet moe,
Ghy zult van twaleuen diueersche snede vinden.
Hier naer volghen Refereinen van twaleuen.
Matthijs de Castelein, De const van rhetoriken