De const van rhetoriken

77
Baladen ghecruuste, oft ouersléghen.
.j.
Onlanghs wandelende naer wandelaers manniere
Om nieumare ghesonden van onsen bisschop mignoot
Menich wild waut lidende, menighe riuiere,
Menighe duwiere, menigh heyland groot,
Vonden ons indhende ind Italiaensche conroot:
Van daer in Colchos, dies ons rees verlies an,
Daer Iason hier vuertijds dede schoon exploot
Als hy met Hercules tguldin vlies wan.
ij.
Van daer vertreckende eens deels beschaemd
Vonden ons gheblaemd, met cleenen ghewinne
An een groot heyland AEaea ghenaemd,
Daer Circe in wuend noit schoonder goddinne:
VVel wetende dat zu met toouergher minne
Vlixes ghesellen verkeerde in swynen,
VVy daer arriuerende worden van dien sinne
Of zu ons ooc brijnghen zo tot zulcker pynen.
iij.
Vuer haer pallays commende met fier ordineersele
Hoordense zijnghen nooit dier ghelijcke,
Zoo zoete dat duende thofs paueersele,
En trocken binnen daert costelick was en rijcke,
Beduchtende ons vuer haer loose practijcke
Ende vaer hebbende vuer Vlixes loon
Dat zu ons alzoo mochte brijnghen te versijcke
Daer zu sat in haren vergulden throon.
Matthijs de Castelein, De const van rhetoriken