De const van rhetoriken

253
Voorts, als angaende van der Orthographien, ofte Spellijnghen, die wy in tvervolgh
van desen hebben gheobserueerd, weett (Beminde Lezer) dat wy daer inne ghevolghd
hebben de proper Copie gheschreuen by der hand van onzen Autheur Castelein:
emmer, alzo naer, ende ghetrauwelicken alst ons moghelicken es gheweest van doene:
volghende ooc der naernstigher bede vanden persoon die ons de zelue Copie ter
hand ghedaen heeft.
Hoe wel, wy en loeghenen niet of d'Autheur en heeft in deze zijn Copie van zommigh
zijn spellen (tzij onwetens oft anders) baerblijckelicken ghefaeld: ende datte
specialicken in de Diphtonghen, daer in hy hem zeluen dickmael contrariëerd: ooc
in veel andere faulten die ghenough supportabel zijn, ghelijck als in dit vocabel
Rethorica, spellende tzelue in d'eerste syllabe zonder aspiratie, ende in de tweedde
heeft hy die ghesteld: gheheel teghen de rechte Ethimologie van dit griecsche vocabel
Rhetorica. Ooc tusschen, ENDE, Coniunctie ende, HENDE, Nomen, en maeckt hy
ooc gheen diuer sitheid, ende in veel meer andere dier gheliken, die wy achterlaten
om der langheids wille. Niet, dat wy dit alligieren tot vermindertheid ofte
cleenachtijnghe van den ouerleden Autheur, die hem zeluen dogh niet verandwoorden
en magh, nemaer, behaudens zijnder eeren ende goeden name: ende, op datmen daer
ute magh zien eens ieghelicks zin, ende tbeste verkiesen, twelke wy u altijd
recommanderen te doene: hopende u noch met al
Matthijs de Castelein, De const van rhetoriken