De const van rhetoriken

205
Prince, in Cypers, vand zu teeuwigher blame,
Dat de ionghe maeghden worden infame,
Ende metten lichame, beslaefden tgheld.
De Agathyrsen, bracht zu in eenen quaen name.
Honden voere, was die van Trachien bequame.
De Schyten, waren met ghemeen wijfs ghequeld.
De Araboisen, bleuen met haer maegscap verseld.
Vvijfs parautsen, was te Babilonien gheen schande
De Indoisen, besoeignierden opt bloote veld,
In Barbarien, hebben zy wijfs menigherande:
Dit doet al vrau Venus met haren brande,
Als een luxurieuse broossche eluinne.
Ende om datset al bindt met haren bande,
Niet daer alleene, maer hier ooc binnen lande,
Ende haer goelics laedt tasten onder den kinne,
Daer omme heedt zu der minnen goddinne.
[Refreinen van 17-en]
Referein van zeuenthienen.
j.
Vvaeromme besiedy my? om minen baerd?
Hebdi scoonderen ghesien, dijnct u? neen ghi nochtans.
Hoe leelic? ic en bite niemend, sijt niet veruaerd:
Maer neemd op de ghestruuctheid wel regaerd,
Ghy en saeghd nooit bet ghestoffeerder wrans,
Alzulcke baerden vulmaken schoon mans,
Daer de vraukins om liden druck met pinen.
Ons vuersaten, droughen alle baerden bycans:
Matthijs de Castelein, De const van rhetoriken