De const van rhetoriken

218
Tuughd d'Apocalips te zomigher spacien:
Hy salse sturten tot haerlieder ghepijn,
Op eerde, zee, ende fonteinsche natien,
In de zonne, in de lucht, op eerdsche fundatien,
In de vloed van Euphrates, dwatere vercoren:
Al omme werden zy af ghesneen van gratien.
Elck leue naer dees woorden ende wilze horen,
Ofte doedy anders ghy werdt verloren.
[3. Theoriestrofen 207-217]
De const.
207.
Nu hebbic vulcommen met ripen aduise
Mine entreprise, tot cleender gage.
Vald dancbaer, ghy ionghers, doet als de wise:
Ick hebbe u ghegheuen tot eender spise,
Sneden tot twintigh ende dauantage.
Leest vueren, ende achter, ghy vindter rage.
Duermuusterd, veruerscht, besouckt dees eesters wijd:
En wies ghy doet, kend u leerlijngh en page.
Laedt u hier met ghenoughen, tot dat ghi meesters zijd.
208.
Niet voorder en willick my onderwinden,
Met dit ontbinden, stellic hier af silentie.
Ghy ziet wel dat wy dese const beminden,
Dies zuld ghy meer bescheeds mueghen vinden
In menigh voluum van deser scientie.
Als en vindt ghy hier niet al uwe intentie,
Tgrosse sal van tselfs naer u aduijs naken.
Tgheent dat ghy hier siet in hu presentie
Zal u van gheliken claer ende wijs maken.
Matthijs de Castelein, De const van rhetoriken